முன்னுரை
இந்தியாவில் விவசாயம் புதியதாக தற்சமயம் ஆரம்பிக்கப்படவில்லை அது புதிய கற்கால காலமான 7500 - 6500 கி.மு ஆண்டுகளுக்கு முன்பே செய்யப்பட்டு வருகிறது. அக்காலத்தில் மனிதன் , காட்டு பழங்களையும் வேர்களையும் வேட்டையாடி உணவாக உண்டு வந்ததிலிருந்து நிலத்தை உழுது பயிர் செய்ய பழக ஆரம்பித்தான். பெரிய ஞானிகளின் முயற்சியினாலும், கற்றலினாலும், விவசாயம் பயனடைந்தது. அவர்களின் முயற்சியினால் பெற்ற முறைகளை, அடுத்த தலைமுறையினரால் பின்பற்றப்பட்டு வந்தன. பழைய காலத்தில் விவசாயிகள் கலப்பு பண்ணை, கலப்பு பயிர்கள், பயிர் சுழற்சி போன்ற இயற்கைக்கு தீங்கு சேர்க்காத விவசாய முறைகளைக் கடைப்பிடித்து வந்தனர். இந்தியாவில் பழங்கால விவசாயிகளின் ஆழ்ந்த அறிவினால் பழைய இந்தியா வரலாற்றில் இடம்பிடித்துள்ளனர். அவர்களின் அனுபவங்களை, தற்போதைய புதிய தலைமுறையினர், அதன் பலன்களை அறிந்து பயன்படுத்த ஆரம்பித்துள்ளனர். பழைய காலத்து விவசாயிகளால் கடைப்பிடிக்கப்பட்ட விவசாய முறைகள் தற்சமயம் அங்கக வேளாண்மை என்ற புதிய முறையாக பிரதிபலிக்க ஆரம்பித்துள்ளது.
இந்தியாவில் விவசாயம் புதியதாக தற்சமயம் ஆரம்பிக்கப்படவில்லை அது புதிய கற்கால காலமான 7500 - 6500 கி.மு ஆண்டுகளுக்கு முன்பே செய்யப்பட்டு வருகிறது. அக்காலத்தில் மனிதன் , காட்டு பழங்களையும் வேர்களையும் வேட்டையாடி உணவாக உண்டு வந்ததிலிருந்து நிலத்தை உழுது பயிர் செய்ய பழக ஆரம்பித்தான். பெரிய ஞானிகளின் முயற்சியினாலும், கற்றலினாலும், விவசாயம் பயனடைந்தது. அவர்களின் முயற்சியினால் பெற்ற முறைகளை, அடுத்த தலைமுறையினரால் பின்பற்றப்பட்டு வந்தன. பழைய காலத்தில் விவசாயிகள் கலப்பு பண்ணை, கலப்பு பயிர்கள், பயிர் சுழற்சி போன்ற இயற்கைக்கு தீங்கு சேர்க்காத விவசாய முறைகளைக் கடைப்பிடித்து வந்தனர். இந்தியாவில் பழங்கால விவசாயிகளின் ஆழ்ந்த அறிவினால் பழைய இந்தியா வரலாற்றில் இடம்பிடித்துள்ளனர். அவர்களின் அனுபவங்களை, தற்போதைய புதிய தலைமுறையினர், அதன் பலன்களை அறிந்து பயன்படுத்த ஆரம்பித்துள்ளனர். பழைய காலத்து விவசாயிகளால் கடைப்பிடிக்கப்பட்ட விவசாய முறைகள் தற்சமயம் அங்கக வேளாண்மை என்ற புதிய முறையாக பிரதிபலிக்க ஆரம்பித்துள்ளது.
விவசாயமானது, நல்ல மண் கொண்ட
மலையடிவாரப் பகுதியிலேயே முதலில் ஆரம்பிக்கப்பட்டது. பள்ளத்தாக்கு
பகுதியில், நீரை கட்டுப்படுத்த, நிறைய ஆற்றலும், புதிய தொழில்நுட்பங்களும்
தேவைப்படுவதால் அங்கு ஆரம்பம் ஆகவில்லை.
வேதகால விவசாயிகள், மண்வளம், விதை தேர்வு, விதைப்பு பருவம், அறுவடை, உரமிடுதல் போன்ற வேலைகளில் சிறிதளவு தெரிந்து கொண்டு இருந்தனர். மேலும் அவர்கள், பயிர் சுழற்சியினால், மண் வளத்தை மேம்படுத்த முடியும் எனவும் அறிவர்.
அவர்கள் 3 ஆண்டு பயிர் சுழற்சி முறையில், ஆழ் வேர் செடிகள், குறைந்த வேர் செடிகள் மற்றும் பயறு வகை பயிர்கள் இடம் பெற்று இருந்தன. கோதுமை-பட்டாணி, கரும்பு - பசுந்தாள் உரச் செடி, கோதுமை - துவரை, சோளம் போன்ற பயிர்கள் பயிர் சுழற்சியில் இடம் பெற்று வந்தன. கலப்பு பண்ணையில் பயிருடன் கால்நடை வளர்ப்பு செய்து வந்தனர். கலப்பு பயிர் முறையானது, பலதரப்பட்ட பயிர்களை கலந்து செய்வது அனுமதிக்கப்பட்டது. கோதுமையுடன் பட்டாணி மற்றும் இதர பயறு வகைகளை கலந்து பயிர் செய்தால், கோதுமையின் தழைச்சத்து தேவையை பயறு வகையினால் நிரப்பப்படுகிறது. சோளம்+துவரை+தட்டைப்பயறு, உளுந்து/பாசிப்பயிறு + Sorgham/ கம்பு துமை + பட்டாணி கோதுமை + பேய் எள் போன்ற பயிர் கலப்புகள் செய்யப்பட்டு பயிரிடப்பட்டு வந்தனர். ஆனால், பொதுவாக, தனி பயிர் முறை அங்கீகரிக்கப்படவில்லை.
வேதகால விவசாயிகள், மண்வளம், விதை தேர்வு, விதைப்பு பருவம், அறுவடை, உரமிடுதல் போன்ற வேலைகளில் சிறிதளவு தெரிந்து கொண்டு இருந்தனர். மேலும் அவர்கள், பயிர் சுழற்சியினால், மண் வளத்தை மேம்படுத்த முடியும் எனவும் அறிவர்.
அவர்கள் 3 ஆண்டு பயிர் சுழற்சி முறையில், ஆழ் வேர் செடிகள், குறைந்த வேர் செடிகள் மற்றும் பயறு வகை பயிர்கள் இடம் பெற்று இருந்தன. கோதுமை-பட்டாணி, கரும்பு - பசுந்தாள் உரச் செடி, கோதுமை - துவரை, சோளம் போன்ற பயிர்கள் பயிர் சுழற்சியில் இடம் பெற்று வந்தன. கலப்பு பண்ணையில் பயிருடன் கால்நடை வளர்ப்பு செய்து வந்தனர். கலப்பு பயிர் முறையானது, பலதரப்பட்ட பயிர்களை கலந்து செய்வது அனுமதிக்கப்பட்டது. கோதுமையுடன் பட்டாணி மற்றும் இதர பயறு வகைகளை கலந்து பயிர் செய்தால், கோதுமையின் தழைச்சத்து தேவையை பயறு வகையினால் நிரப்பப்படுகிறது. சோளம்+துவரை+தட்டைப்பயறு, உளுந்து/பாசிப்பயிறு + Sorgham/ கம்பு துமை + பட்டாணி கோதுமை + பேய் எள் போன்ற பயிர் கலப்புகள் செய்யப்பட்டு பயிரிடப்பட்டு வந்தனர். ஆனால், பொதுவாக, தனி பயிர் முறை அங்கீகரிக்கப்படவில்லை.
விவசாய சாகுபடி முறைகள்
பருவம் : ரிக் வேத காலத்தில், 6 பருவங்களாக பிரிக்கப்பட்டது.
கிரிஷ்மா
|
மே - ஜீன்
|
வர்சா
|
ஜீலை - ஆகஸ்ட்
|
ஹேமான்ட்
|
செப்டம்பர் - அக்டோபர்
|
சார்டு
|
நவம்பர் - டிசம்பர்
|
சிசர்
|
ஜனவரி - பிப்ரவரி
|
வசந்தகாலம்
|
மார்ச் - ஏப்ரல்
|
மேலும் குளிர் பிரதேசத்தில் 4 பருவங்களாக பிரிக்கப்பட்டது.
குளிர்காலம் |
ஜனவரி - மார்ச்
|
வசந்தகாலம்
|
ஏப்ரல் - ன்
|
கோடைகாலம்
|
லை – செப்டம்பர்
|
மழைகாலம்
|
அக்டோபர் - டிசம்பர்
|
மண்:
பயிர் சாகுபடி செய்ய, மண்ணானது நல்லதாக இருக்க வேண்டும். அது பாறைகள் கற்கள் இல்லாத, களிப்பு மண் வகையுடன் சிவப்பு மற்றும் கருமண்ணாகவும், நீர்ப்பிடிப்பு தன்மையுடன், அதிக ஆழமில்லாததாகவும், குறைந்த ஆழம் கொண்டதாகவும் இல்லாமல் இருந்தால், காற்றானது நன்கு முளைத்து விடும். விரைவாக நீரை உறிஞ்சக்கூடியதாகவும், மண்புழு போன்ற உயிரினம் வாழக்கூடியதாகவும், நல்ல அங்ககப் பொருட்கள் கொண்டதாகவும் இருந்தால் நல்லமண் என காசியப்பா கூறியுள்ளார்.
விவசாய கருவிகள்
நிலத்தை அளக்க குறிப்பிட்ட நீளம் கொண்ட மூங்கில் கழிகள் பயன்படுத்தப்பட்டன. வேதகாலத்தில் விதை விதைப்பான், டிஸ்க் கலப்பை, ‘பிளேட் ஷேரோ’, நடவு கருவி, கதிர் அறுப்பான், ‘சுபா’ துற்றி போன்ற பல கருவிகள்/இயந்திரங்கள் விவசாயத்திற்கு பயன்படுத்தப்பட்டன என நூல்கள் கூறுகின்றன. பழங்காலத்தில் இரட்டை மாட்டு கலப்பை பெரிதும் உழவுக்கு பயன்படுத்தப்பட்டது. கலப்பையானது முக்கியமான முதன்மையான விவசாய கருவியாக பல்வேறு பெயர்களில் அழைக்கப்பட்டு பயன்படுத்தப்பட்டது. பொதுவாக பயன்படுத்தப்பட்ட கலப்பை ‘டேசி’ கலப்பையே பல்வேறு உபயோகத்திற்கும் பயன்படுத்தப்பட்டது.
விதை சேகரிப்பு மற்றும் பாதுகாத்தல்
‘மகா’ (பிப்ரவரி) மற்றும் ‘பால்குனா’ (மார்ச்) மாதத்தில் எல்லா வகை விதைகளையும் சேகரித்து, அதை விதைப்புக்கு பயன்படுத்துவதற்குமுன் சூரிய வெப்பத்தால் காய வைத்து பயன்படுத்த வேண்டும். நல்ல தரமான விதையை சேகரிக்க, பயிரிலேயே, நல்ல செடியை பார்த்து, அதிலுள்ள கதிர்களை மட்டும் தனியாக அறுவடை செய்து சேகரித்து கொள்ளலாம். விதைகளை கலந்து சேமித்தால் அதிக நஷ்டம் ஏற்படும். நல்ல ஒரே மாதிரியான விதைகளால், நல்ல மகசூல் பெறலாம்.
விதைகளை நன்கு சூரிய ஒளியில் காய வைத்தல் பல்தரப்பட்ட கலன்களின் சேமித்தல், விதைகளை மழை மற்றும் ஈரத்திலிருந்து காத்தல் மற்றும் எலி, பூனை மற்றும் முயல் தொல்லைகளிலிருந்து விதையைக் காத்தல் போன்றவற்றைப் பற்றியெல்லாம் காசியப்பா விளக்கமாகக் கூறியுள்ளார்.
பயிர்கள்
தானியங்கள், சிறுதானியங்கள், பயறுவகைகள், எண்ணெய் வித்துக்கள், கார் பயிர்கள், காய்கறிப் பயிர்கள் மற்றும் பழ வகைகள் என பல்வேறு வகை பயிர்கள் இந்தியாவில் பயிரிடப்பட்டு வந்தனர்.
பயிர் தேர்வு
நெல் மற்றும் மற்ற தானியங்கள் முதல் தேர்வாகவும், பயிறு வகை மற்றும் இதர சிறு தானியங்கள் இரண்டாவது தேர்வாகவும், காய்கறி (பழம் உட்பட) வகை மூன்றாவது தேர்வாகவும் மற்றும் கொடி வகைகள் மற்றும் பூக்கள் நான்காவது தேர்வாகவும் பயிரிட்டனர்.
பாசுமதி அரிசி:
‘பாசுமதி’ என்ற வார்த்தையானது சமஸ்கிருதத்திலிருந்து வந்தது. ‘வாஸ்’ என்றால் வாசனை/மணம் மற்றும் ‘மேட் அப்’ என்றால் சுத்திகரிப்பு என்று அர்த்தம். எனவே வாஸ்மதி என்றால் வடஇந்தியாவில், நல்ல மணமுள்ள சுத்திகரிக்கப்பட்ட பொருள் என்றனர். ‘வா’ என்பது அடிக்கடி ‘பா’ என்று உச்சரிக்கப்பட்டு அதுவே பாசுமதி எனப்பட்டது. நல்ல மணமுள்ள அரிசி வகையை பாசுமதி அரிசி என்று அழைத்தனர்.
கோல்டன் அரிசி:
‘பீட்வர்னா கிரிஹி’ (மஞ்சள் அரிசி) எனப்படும் அரிசி செரிமானத்தை மேம்படுத்தும் எனவும் சமபா இரகம் ஹேமா (கோல்டன் அரிசி) எனவும் அழைக்கப்பட்டதாக காசியப்பா கூறியுள்ளார்.
நிலம் தயாரிப்பு:
ரிக் வேதகால விவசாயிகள் விதை விதைப்பிற்கு முன்பு, நிலத்தை மறுபடி மறுபடி நன்கு உழவு செய்தனர். அவ்வாறு செய்வதால், களைகளை அகற்றவும், மண்ணை பொலபொலப்பு ஆக்கவும் மற்றும் வேண்டிய அளவு கட்டிகளை உடைக்கவும் முடியும்.
ஆழ உழவு அல்லது மேல் உழவு, விதைப்பு தேவைக்கு ஏற்ப உழவு செய்தனர். உழவு செய்வதற்கு உகந்த நட்சத்திரங்களான சுவாதி, உத்திராஷ்தா, உத்திரபர்குடபதா, உத்திரபால்குனி, ரோகிணி, மிருகஷிரிசா, மூலா, பூணர்வசு, பூஜ்யா, ஷரவனா மற்றும் ஹாஸ்டா ‘சாஜ் பரஸரா’ ‘Sage Parasara’ சொல்கிறது. திங்கள், புதன், வியாழன் மற்றும் வெள்ளி கிழமைகளில் உழவு செய்தால், நல்ல பயிர் வளர்ச்சி கிடைக்கும் என்றனர். மாதத்தின் 2,3,5,7,10,11 மற்றும 13 ஆம் நாள் உழவுக்கு உகந்தது. உழவானது ரிஷபம் (ஏப்ரல் 21), மீனம் (பிப்ரவரி 20), கன்னி (ஆகஸ்ட் 22), மிதுனம் (மே 21), தனுசு (நவம்பர் 23), விருச்சகம் (அக்டோபர் 23) போன்ற இராசிகளில் ஆரம்பிக்கலாம்.
ஒற்றை சால், வெற்றிக்கும், மூன்று சால் வளம் மற்றும் ஐந்து சால் அதிக மகசூலுக்கு ஏற்றது என்பர். கரிஷி - பரசராவில், பயிருக்கான உழவு நாட்கள் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.
பயிர் சாகுபடி செய்ய, மண்ணானது நல்லதாக இருக்க வேண்டும். அது பாறைகள் கற்கள் இல்லாத, களிப்பு மண் வகையுடன் சிவப்பு மற்றும் கருமண்ணாகவும், நீர்ப்பிடிப்பு தன்மையுடன், அதிக ஆழமில்லாததாகவும், குறைந்த ஆழம் கொண்டதாகவும் இல்லாமல் இருந்தால், காற்றானது நன்கு முளைத்து விடும். விரைவாக நீரை உறிஞ்சக்கூடியதாகவும், மண்புழு போன்ற உயிரினம் வாழக்கூடியதாகவும், நல்ல அங்ககப் பொருட்கள் கொண்டதாகவும் இருந்தால் நல்லமண் என காசியப்பா கூறியுள்ளார்.
விவசாய கருவிகள்
நிலத்தை அளக்க குறிப்பிட்ட நீளம் கொண்ட மூங்கில் கழிகள் பயன்படுத்தப்பட்டன. வேதகாலத்தில் விதை விதைப்பான், டிஸ்க் கலப்பை, ‘பிளேட் ஷேரோ’, நடவு கருவி, கதிர் அறுப்பான், ‘சுபா’ துற்றி போன்ற பல கருவிகள்/இயந்திரங்கள் விவசாயத்திற்கு பயன்படுத்தப்பட்டன என நூல்கள் கூறுகின்றன. பழங்காலத்தில் இரட்டை மாட்டு கலப்பை பெரிதும் உழவுக்கு பயன்படுத்தப்பட்டது. கலப்பையானது முக்கியமான முதன்மையான விவசாய கருவியாக பல்வேறு பெயர்களில் அழைக்கப்பட்டு பயன்படுத்தப்பட்டது. பொதுவாக பயன்படுத்தப்பட்ட கலப்பை ‘டேசி’ கலப்பையே பல்வேறு உபயோகத்திற்கும் பயன்படுத்தப்பட்டது.
விதை சேகரிப்பு மற்றும் பாதுகாத்தல்
‘மகா’ (பிப்ரவரி) மற்றும் ‘பால்குனா’ (மார்ச்) மாதத்தில் எல்லா வகை விதைகளையும் சேகரித்து, அதை விதைப்புக்கு பயன்படுத்துவதற்குமுன் சூரிய வெப்பத்தால் காய வைத்து பயன்படுத்த வேண்டும். நல்ல தரமான விதையை சேகரிக்க, பயிரிலேயே, நல்ல செடியை பார்த்து, அதிலுள்ள கதிர்களை மட்டும் தனியாக அறுவடை செய்து சேகரித்து கொள்ளலாம். விதைகளை கலந்து சேமித்தால் அதிக நஷ்டம் ஏற்படும். நல்ல ஒரே மாதிரியான விதைகளால், நல்ல மகசூல் பெறலாம்.
விதைகளை நன்கு சூரிய ஒளியில் காய வைத்தல் பல்தரப்பட்ட கலன்களின் சேமித்தல், விதைகளை மழை மற்றும் ஈரத்திலிருந்து காத்தல் மற்றும் எலி, பூனை மற்றும் முயல் தொல்லைகளிலிருந்து விதையைக் காத்தல் போன்றவற்றைப் பற்றியெல்லாம் காசியப்பா விளக்கமாகக் கூறியுள்ளார்.
பயிர்கள்
தானியங்கள், சிறுதானியங்கள், பயறுவகைகள், எண்ணெய் வித்துக்கள், கார் பயிர்கள், காய்கறிப் பயிர்கள் மற்றும் பழ வகைகள் என பல்வேறு வகை பயிர்கள் இந்தியாவில் பயிரிடப்பட்டு வந்தனர்.
பயிர் தேர்வு
நெல் மற்றும் மற்ற தானியங்கள் முதல் தேர்வாகவும், பயிறு வகை மற்றும் இதர சிறு தானியங்கள் இரண்டாவது தேர்வாகவும், காய்கறி (பழம் உட்பட) வகை மூன்றாவது தேர்வாகவும் மற்றும் கொடி வகைகள் மற்றும் பூக்கள் நான்காவது தேர்வாகவும் பயிரிட்டனர்.
பாசுமதி அரிசி:
‘பாசுமதி’ என்ற வார்த்தையானது சமஸ்கிருதத்திலிருந்து வந்தது. ‘வாஸ்’ என்றால் வாசனை/மணம் மற்றும் ‘மேட் அப்’ என்றால் சுத்திகரிப்பு என்று அர்த்தம். எனவே வாஸ்மதி என்றால் வடஇந்தியாவில், நல்ல மணமுள்ள சுத்திகரிக்கப்பட்ட பொருள் என்றனர். ‘வா’ என்பது அடிக்கடி ‘பா’ என்று உச்சரிக்கப்பட்டு அதுவே பாசுமதி எனப்பட்டது. நல்ல மணமுள்ள அரிசி வகையை பாசுமதி அரிசி என்று அழைத்தனர்.
கோல்டன் அரிசி:
‘பீட்வர்னா கிரிஹி’ (மஞ்சள் அரிசி) எனப்படும் அரிசி செரிமானத்தை மேம்படுத்தும் எனவும் சமபா இரகம் ஹேமா (கோல்டன் அரிசி) எனவும் அழைக்கப்பட்டதாக காசியப்பா கூறியுள்ளார்.
நிலம் தயாரிப்பு:
ரிக் வேதகால விவசாயிகள் விதை விதைப்பிற்கு முன்பு, நிலத்தை மறுபடி மறுபடி நன்கு உழவு செய்தனர். அவ்வாறு செய்வதால், களைகளை அகற்றவும், மண்ணை பொலபொலப்பு ஆக்கவும் மற்றும் வேண்டிய அளவு கட்டிகளை உடைக்கவும் முடியும்.
ஆழ உழவு அல்லது மேல் உழவு, விதைப்பு தேவைக்கு ஏற்ப உழவு செய்தனர். உழவு செய்வதற்கு உகந்த நட்சத்திரங்களான சுவாதி, உத்திராஷ்தா, உத்திரபர்குடபதா, உத்திரபால்குனி, ரோகிணி, மிருகஷிரிசா, மூலா, பூணர்வசு, பூஜ்யா, ஷரவனா மற்றும் ஹாஸ்டா ‘சாஜ் பரஸரா’ ‘Sage Parasara’ சொல்கிறது. திங்கள், புதன், வியாழன் மற்றும் வெள்ளி கிழமைகளில் உழவு செய்தால், நல்ல பயிர் வளர்ச்சி கிடைக்கும் என்றனர். மாதத்தின் 2,3,5,7,10,11 மற்றும 13 ஆம் நாள் உழவுக்கு உகந்தது. உழவானது ரிஷபம் (ஏப்ரல் 21), மீனம் (பிப்ரவரி 20), கன்னி (ஆகஸ்ட் 22), மிதுனம் (மே 21), தனுசு (நவம்பர் 23), விருச்சகம் (அக்டோபர் 23) போன்ற இராசிகளில் ஆரம்பிக்கலாம்.
ஒற்றை சால், வெற்றிக்கும், மூன்று சால் வளம் மற்றும் ஐந்து சால் அதிக மகசூலுக்கு ஏற்றது என்பர். கரிஷி - பரசராவில், பயிருக்கான உழவு நாட்கள் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.
உழவு ஆரம்பம்
|
-
|
பயிர்
|
பிப்ரவரி 20
|
-
|
கரும்பு
|
ஏப்ரல் 21
|
-
|
நெல் - (நடவுமுறை)
|
மே 21
|
-
|
நெல் (நேரடி விதைப்பு), மற்றும் பருத்தி, எள்
|
அக்டோபர் 23
|
-
|
கோதுமை, பார்லி + கடுகு
|
நவம்பர் 23
|
-
|
கரும்பு, மற்றும் கால்நடை தீவனப்புல் முதலியன் நெல் அறுப்புக்குப் பின்
|
மழை பெருகுவதற்கான மேகத்துடன் இருந்தால் உழவு ஆரம்பிக்கலாம். பரம்பு அடிக்க, வயலானது நீரால் நிரப்பப்பட்டிருந்தால் செய்யலாம்.
நடவு காலம்:
பல நாடுகளில், மழைக்காலத்தில் ஆரம்பத்தில், பயிர் நடவு ஆரம்பிக்கப்பட்டது. நீர் இருந்தால், கோடைக் காலத்திலும் பயிர் செய்யலாம் என காசியப்பா கூறியுள்ளார்.
பயிர் முறை:
பல நாடுகளில், மழைக்காலத்தில் ஆரம்பத்தில், பயிர் நடவு ஆரம்பிக்கப்பட்டது. நீர் இருந்தால், கோடைக் காலத்திலும் பயிர் செய்யலாம் என காசியப்பா கூறியுள்ளார்.
பயிர் முறை:
பருவம்
|
பயிர்
|
|
முதல் பருவம் (பூர்வவபாத்)
|
:
|
நெல், குதிரைவாலி, எள்
|
இரண்டாம் பருவம் (மத்திய வபாத்)
|
:
|
உளுந்து, மாசா, சைவ்யா
|
கடைசி பருவம்
|
:
|
கோதுமை, பார்லி, கடுகு, பேய் எள், பயறு, குசும்பா, (Saflower), கலயா, குலுத்தா
|
விதை மற்றும் விதைப்பு:
பழங்கால விவசாயிகளுக்கு, நல்ல விதையின் முக்கியத்துவத்தை அறிந்திருந்தனர். அதனால், நல்ல பழுத்த பழத்திலிருந்து, நல்ல விதையை தேர்வு செய்து, நல்ல முறையில் சேமித்து, அதை விதை நேர்த்தி செய்தோ செய்யாமலோ, விதைக்க பயன்படுத்தினர்.
விதைப்போ, நடவோ செவ்வாய் (எலி தொல்லை இருக்கும்) மற்றும் சனி (பூச்சி தாக்குதல் இருக்கும்) கிழமைகளில் செய்யமாட்டார்கள். விதைப்பை 4,9 மற்றும 14 நாட்களாள தேய்பிறை நாட்களில் செய்யக்கூடாது. சூரியன் கடகராசியில் விதைகளை 45 செ.மீ அதாவது ஒரு கை இடைவெளி விட்டு விதைக்க வேண்டும். சூரியன் சிம்ம ராசியில் இருக்கும்போது 3/4 அடி விட்டு விதைக்க வேண்டும். இது கன்னி இராசியில் இருக்கும் போது 4 விரல் இடை வெளி விட்டு (10.2 மீ) விதைக்க வேண்டும். விதைப்புக்கு முன் உழவு, சமன்படுத்துதல், சால் அமைத்தல் அல்லது குழி எடுத்தல் போன்ற வேலைகளைச் செய்ய வேண்டும்.
மோரில் ஊற வைத்த விதைகள் நன்கு முளைக்கும் விதைகளை, அரிசி, உளுந்து, எள் மாவுக் கொண்டு மூலாம் பூசி பின் மஞ்சள் தூள் கொண்டு புகை மூட்டம் செய்தால், விதை நன்கு முளைக்கும் என்று வாரகமிகிரார் சொல்கிறார். சுரபாலா என்பவர் செடி கொடி மற்றும மர வகை இலைகளை மூலாம் பூசப் பயன்படுத்தலாம் என்கிறார்.
விதை விதைக்க, மூங்கில் விதைப்பான் பயன்படுத்தப்பட்டது. பயிருக்கு பயிர், பாருக்கு பார் உள்ள இடைவெளியானது, விதைக்கும் காலத்தைப் பொறுத்து மாற்றம் செய்து செய்யலாம். அதாவது, தாமத விதைப்பு எனில் அதிக விதையை பயன்படுத்த வேண்டும். விதை விதைத்த பின், ஒரே மாதிரி சீராக முளைத்து வர, மரக்கட்டையைப் பயன்படுத்தி, விதைத்த பின் நிலத்தில் இழக்க வேண்டும்.
சிறுவிதைகளனான நெல்லை, குறைந்த இடத்தில் விதைப்பு செய்து பின் அந்த நாற்றை நடவு செய்யும் முறை பழங்காலத்திலிருந்தே கடைப்பிடிக்கப்பட்டு வருகிறது. இந்த நெல் நடவு முறை கி.பி 100 ஆம் ஆண்டில் கோதாவரி மற்றும் கிருஷ்ணா ஆற்றுப் படுகையில் செய்யப்பட்டது.
புளிய விதைப் போன்ற கடின விதை உறையுள்ள விதைகளின் மீது, அரிசி, உளுந்து மற்றும் எள் மாவை தெளித்து, கோதுமை துகளுடன் அழகிய கறி சேர்த்தும், மஞ்சள் தூள் கொண்டு புகை மூட்டம் செய்தும் முளைப்பைப் பெறலாம். இந்த நேர்த்தியை திரும்ப திரும்ப செய்ய வேண்டும்.
பருத்தி விதையை, சிவப்பு அரக்கு சாற்றை சிறப்பான முறையில் விதை நேர்த்தி செய்வதால், சிவப்பு கலர் பஞ்சைப் பெறலாம். மேலும் பருத்தி விதையை சாணியுடன் நேர்த்தி செய்வதால் இலகுவாக விதைக்கவும், விதை மூலம் பரவும் நோய்களைக் கட்டுப்படுத்தவும் முடியும்.
வராகமிகிரார், ‘ஒட்டுக்கட்டுதல் என்பது ஒரு துண்டு தண்டை வெட்டி, அதை இன்னொரு தண்டில் நுழைந்து, அப்பகுதியை களிமண், சாணிக் கொண்டு மூடி, காலை, மாலை வேளைகளில் நீர் ஊற்றி வந்தால், புதிய தளிர் கட்டப்பட்ட பகுதிக்கு மேலேயும், வேர் கட்டிய பகுதியில் தோன்றும், பின் அதை வெட்டி தனியாக கூட பயன்படுத்தலாம் என்று கூறியுள்ளது. ஒட்டு கட்டுதலானது, பிப்ரவரி - மார்ச் மாதத்தில், கிளை உருவாகும் செடியிலும், ஆகஸ்ட் - செப்டம்பர் மாதத்தில், பெரிய கிளை உருவாகும் செடிகளிலும் செய்ய வேண்டும். இந்த முறையானது பலா, அசோகா, ரோஜா, ஆப்பிள், எலுமிச்சை, மாதுளை, திராட்சை மற்றம் மல்லிகைப் போன்ற பயிர்களில் செய்யப்பட்டதாகக் கூறுகிறார்.
பழங்கால விவசாயிகளுக்கு, நல்ல விதையின் முக்கியத்துவத்தை அறிந்திருந்தனர். அதனால், நல்ல பழுத்த பழத்திலிருந்து, நல்ல விதையை தேர்வு செய்து, நல்ல முறையில் சேமித்து, அதை விதை நேர்த்தி செய்தோ செய்யாமலோ, விதைக்க பயன்படுத்தினர்.
விதைப்போ, நடவோ செவ்வாய் (எலி தொல்லை இருக்கும்) மற்றும் சனி (பூச்சி தாக்குதல் இருக்கும்) கிழமைகளில் செய்யமாட்டார்கள். விதைப்பை 4,9 மற்றும 14 நாட்களாள தேய்பிறை நாட்களில் செய்யக்கூடாது. சூரியன் கடகராசியில் விதைகளை 45 செ.மீ அதாவது ஒரு கை இடைவெளி விட்டு விதைக்க வேண்டும். சூரியன் சிம்ம ராசியில் இருக்கும்போது 3/4 அடி விட்டு விதைக்க வேண்டும். இது கன்னி இராசியில் இருக்கும் போது 4 விரல் இடை வெளி விட்டு (10.2 மீ) விதைக்க வேண்டும். விதைப்புக்கு முன் உழவு, சமன்படுத்துதல், சால் அமைத்தல் அல்லது குழி எடுத்தல் போன்ற வேலைகளைச் செய்ய வேண்டும்.
மோரில் ஊற வைத்த விதைகள் நன்கு முளைக்கும் விதைகளை, அரிசி, உளுந்து, எள் மாவுக் கொண்டு மூலாம் பூசி பின் மஞ்சள் தூள் கொண்டு புகை மூட்டம் செய்தால், விதை நன்கு முளைக்கும் என்று வாரகமிகிரார் சொல்கிறார். சுரபாலா என்பவர் செடி கொடி மற்றும மர வகை இலைகளை மூலாம் பூசப் பயன்படுத்தலாம் என்கிறார்.
விதை விதைக்க, மூங்கில் விதைப்பான் பயன்படுத்தப்பட்டது. பயிருக்கு பயிர், பாருக்கு பார் உள்ள இடைவெளியானது, விதைக்கும் காலத்தைப் பொறுத்து மாற்றம் செய்து செய்யலாம். அதாவது, தாமத விதைப்பு எனில் அதிக விதையை பயன்படுத்த வேண்டும். விதை விதைத்த பின், ஒரே மாதிரி சீராக முளைத்து வர, மரக்கட்டையைப் பயன்படுத்தி, விதைத்த பின் நிலத்தில் இழக்க வேண்டும்.
சிறுவிதைகளனான நெல்லை, குறைந்த இடத்தில் விதைப்பு செய்து பின் அந்த நாற்றை நடவு செய்யும் முறை பழங்காலத்திலிருந்தே கடைப்பிடிக்கப்பட்டு வருகிறது. இந்த நெல் நடவு முறை கி.பி 100 ஆம் ஆண்டில் கோதாவரி மற்றும் கிருஷ்ணா ஆற்றுப் படுகையில் செய்யப்பட்டது.
புளிய விதைப் போன்ற கடின விதை உறையுள்ள விதைகளின் மீது, அரிசி, உளுந்து மற்றும் எள் மாவை தெளித்து, கோதுமை துகளுடன் அழகிய கறி சேர்த்தும், மஞ்சள் தூள் கொண்டு புகை மூட்டம் செய்தும் முளைப்பைப் பெறலாம். இந்த நேர்த்தியை திரும்ப திரும்ப செய்ய வேண்டும்.
பருத்தி விதையை, சிவப்பு அரக்கு சாற்றை சிறப்பான முறையில் விதை நேர்த்தி செய்வதால், சிவப்பு கலர் பஞ்சைப் பெறலாம். மேலும் பருத்தி விதையை சாணியுடன் நேர்த்தி செய்வதால் இலகுவாக விதைக்கவும், விதை மூலம் பரவும் நோய்களைக் கட்டுப்படுத்தவும் முடியும்.
வராகமிகிரார், ‘ஒட்டுக்கட்டுதல் என்பது ஒரு துண்டு தண்டை வெட்டி, அதை இன்னொரு தண்டில் நுழைந்து, அப்பகுதியை களிமண், சாணிக் கொண்டு மூடி, காலை, மாலை வேளைகளில் நீர் ஊற்றி வந்தால், புதிய தளிர் கட்டப்பட்ட பகுதிக்கு மேலேயும், வேர் கட்டிய பகுதியில் தோன்றும், பின் அதை வெட்டி தனியாக கூட பயன்படுத்தலாம் என்று கூறியுள்ளது. ஒட்டு கட்டுதலானது, பிப்ரவரி - மார்ச் மாதத்தில், கிளை உருவாகும் செடியிலும், ஆகஸ்ட் - செப்டம்பர் மாதத்தில், பெரிய கிளை உருவாகும் செடிகளிலும் செய்ய வேண்டும். இந்த முறையானது பலா, அசோகா, ரோஜா, ஆப்பிள், எலுமிச்சை, மாதுளை, திராட்சை மற்றம் மல்லிகைப் போன்ற பயிர்களில் செய்யப்பட்டதாகக் கூறுகிறார்.
கிளைகள் மற்றும் களை எடுப்பு:
நம்முடைய மூதாதையர்கள், களைகளினால் மகசூல் குறையும் என நன்கு அறிந்திருந்தனர். ‘பாஷரா’ என்பவர் நெல்லுக்கு புது முறைகளை எடுப்பு தேவைப்படுகிறது என்கிறார். சங்க காலத்து நூல்கள், களையெடுப்பு ஓரு முக்கியமான செயல் என்கிறார். ‘பரஷா’ விதைகளை களையில்லா விதைகளாக தேர்வு செய்ய வேண்டும் என்பது பரிந்துரைக்கின்றார்.
ஊட்டச்சத்து மேலாண்மை:
வேத காலத்து பிராமிணர்கள், பசுவின் ஐந்து பொருட்களான பால், தயிர், நெய், கோமியம், சாணம் இவற்றை பயிர் மீது தெளித்தல் (பஞ்சகாவ்யா) அல்லது சுத்தமான நீரை நிலத்தின் மீது தெளித்தல் (வளி மண்டலத்தை சுத்தப்படுத்துவதற்காகவே) போன்ற துறைகளை பற்றி காசியப்பா கூறியுள்ளார்.
நீர் மேலாண்மை:
ஆறு, பெரிய ஏரி, ஆறுகளினால் நிரப்பப்படும் தொட்டி, மலை நீரோடைகளிலிருந்து நீர் சேகரிக்கும் கால்வாய் மூலம் கால்வாய் வழியாக பாசனத்திற்கு நீர் பெறலாம் என காசியப்பா கூறியுள்ளார். மேலும் கிணறு வெட்டி, நீரை பாசனத்திற்கு பெற்றனர். கிணறு வெட்ட ஏற்ற நேரம் மழை காலம் முடிந்த பின்பே நிலத்தடி நீர் இருப்பை, மரம் அங்கு நன்கு வளர்ந்திருப்பதைக் கொண்டு அறியலாம் என்றார். கிணற்றிலிருந்து நீர் இறைக்க ஈட்டி இயந்திரம் எனப்படும் கருவி கொண்டு, மாடு, யானை மற்றும் மனித ஆற்றலின் உதவியுடன் செய்ய முடியும் என்றார். மழைநீர் சேகரிப்பு பற்றியும் கூறியுள்ளார்.
வளர்ச்சி ஊக்கிகள்
பனி, காற்று மற்றும அதிக சூரிய ஒளி இவற்றால் மரங்களின் நோய் தாக்குதல் ஏற்படுவதாக வராகமிகிரர் கூறியுள்ளார். அந்த பாதித்த பகுதியில் ‘ விடங்கா’, நெய் மற்றும் வண்டல் மண் கொண்டு பசையாக்கி, பூசலாம்.
மரங்களில் பிஞ்சுக்காய்கள் உதிர்ந்தால், கொள்ளு, உளுந்து, பாசி பயிறு, எள் மற்றும் பார்லி முதலியவற்றை பாலுடன் கொதிக்க வைத்து, அது ஆறியவுடன், மரத்திற்கு நீருடன் கலந்து பாய்ச்சலாம். அதன்பின், மரமானது அதிகமாக பூக்கவும் காய்க்கவும் செய்யும். தூளாக்கப்பட்ட வெள்ளாட்டு எரு மற்றும் செம்பறியாட்டு எரு, எள் தூள் கோதுமை துகள்கள், மாட்டுக்கறி இவற்றை நீரில் கலந்து ஏழு இரவு வைத்திருந்து பின் தெளித்தால், மரங்கள், கொடிகள், குத்துச்செடிகளில் பூப்பதும் காய்ப்பதும் அதிகமாகும்.
எள், பசு சாணம், பார்லி மாவு, மீன் மற்றும் நீர் இவற்றை சரியான அளவு கலந்து, நல்ல உரமாக பயன்படுத்தலாம் வராகமிகிரர் கூற்றுப்படி, எள்ளை விதைத்து, பூக்கும் பருவத்தில் மண்ணில் மடக்கி உழுதால், மண் வளம் பெறும்.
பசுஞ்சாணம், எருமை சாணம், வெள்ளாட்டு எரு, செம்மறியாட்டு எரு, வெண்ணெய், எள், தேன், கொள்ளு, உளுந்து, பச்சை பயிறு, பார்லி சில செடிகளின் வேர்கள், சாம்பல், அழுகிய கறி,மாட்டுக் கறி, மற்றும் பன்றி எலும்புடைய ஊளைச்சதை போன்றவைகள் நல்ல உரமாக பயன்படுத்தலாம்.
பூச்சி மற்றும் நோய் மேலாண்மை:
விதைகளை விதைப்பதற்கு முன்பு, பால், நெய் மற்றும் சாணி இவற்றில் நேர்த்தி / கலந்து பின் விலங்குகளின் கறி அல்லது மஞ்சள் தூள் கொண்டு புகை மூட்டம் காட்டினால் நல்லது என வராகமிகிரார் கூறுகிறார். மேலும் விதை மீது தானியங்கள், பயறு வகைகள், எள், கறி கலவையை தெளித்தால் நல்லது என்கிறார்.
தானியங்களை சேமிக்கும் போது, வரும் பூச்சித் தொல்லையை தடுக்க வேப்பிலை போன்ற தாவரப்பூச்சிக் கொல்லி பண்புள்ளவைகைளப் பயன்படுத்தலாம். அதுபோல் விதைகளை சாம்பல் கொண்டு நேர்த்தி செய்து சேமித்தால், பூச்சி சேதாரம் தடுக்கப்படும். பழங்காலத்திலிருந்தே துவரை நன்கு காயவைத்து, ஈரத்தை குறைத்து சேமிக்கும் பழக்கம் இருந்து வந்தது. சில பூச்சி மற்றும் பூஞ்சாணங்களின் சேதாரத்திலிருந்து வெட்டப்பட்ட நடவுக்குச்சிகளை காக்க சாணி, பூண்டு பைன் எண்ணெய் போன்றவற்றை பயன்படுத்தலாம். ரோமன் எழுத்தாளர் ‘பல்லடியஸ்’ (1973) ல் புழுக்களை பூண்டை எரித்து விரட்டமுடியும் என்று கூறியுள்ளார். பழங்கால நூல்களில் மாதுளையில் விரிசல் ஏற்படுவதை தடுக்க ‘ரெசின்’ பசையை வேர்களுக்கு இடலாம் என பரிந்துரைத்துள்ளது.
ஆப்பிள் மரத்தில் பூச்சி நோய் மற்றும் விலங்குகளினால் ஏற்படும் சேதாரத்தை தடுக்க, செம்மறியாடு, பன்றி கழுதை மற்றும் மனித கழிவுகளை இடலாம்.
வெள்ளை கடுகு, கரு மிளகு, பெருங்காயம், விடங்கா, இஞ்சி, துவரை, பில்லாடா மாவு, எருமை கறி, கொம்பு இரத்த கழிவு நீர் கொண்டு புகை மூட்டம் காட்டினால், மரங்களை சேதப்படுத்தும் பூச்சிகள் நீங்கும். கொடி வகைகளில் பூச்சிகளைக் கட்டுப்படுத்த எண்ணெய் பிண்ணாக்குகளை நீரில் கலந்து தெளிக்கலாம். இலை உண்ணும் பூச்சிகளை கட்டுப்படுத்த, பசுமாட்டு எரு சாம்பல், செங்கல் சூளை துளை இடலாம்.
மரங்களுக்கு, சில நாட்கள், குளிர்ந்த நீர் கொண்டு நீர் பாசனம் செய்தால், வேர் மற்றும் கிளைகளில் உள்ள பூச்சிகளை நீக்கலாம். பூச்சிகளினால் ஏற்பட்ட காயத்தை குணப்படுத்த பாலுடன் விடங்கா, எள், கோமியம், நெல், கடுகு கலந்த கலவையை தெளிக்கலாம்.
தேன், கடுகு மற்றும் லிக்ாரைஸ் முதலியன நுண்ணுயிர் எதிர்ப்பு தன்மையுள்ளவை. சாணம், கோமியத்துடன் கலந்தால் காயங்களை குணப்படுத்தும் தன்மையை பெறுகிறது. சாணமானது, உயிரியல் கட்டுப்பாடு காரணியாகவும் செயல்படுகிறது. பாலானது நல்ல பசைப்பொருளாகவும், பூஞ்சாணக் கட்டப்பாட்டு உயிரிபொருளாகவும் செயல்படும் தன்மையுள்ளது. இந்திய விவசாயிகள் சாணத்தை பல்வேறு வழிகளில் தொடர்ந்து பயன்படுத்தி வருகிறார்கள். ஆனால் வேளாண் விஞ்ஞானிகள் அதை உரமாக பயன்படுத்துவதை தவிர மற்றவற்றை தவிர்த்து விடுகிறார்கள்.
கடுகு கரைசல் அல்லது பசை, பூஞ்சாணம், சிலந்தி நூற்புழு மற்றும் பூச்சிகளுக்கு எதிராக செயல்படும் தன்மை உடையது. வெற்றிலைச்சுற்றி கடுகை முளைக்க வைத்தால், அதிலிருந்து ஏற்படும் வாயு, பூஞ்சாணத்திற்கு எதிர்ப்பாக இருக்கும். கால்நடை கழிவுகளை உரமாக, அதிகம் பயன்படுத்தலாம். கால்நடைகளின் சாணத்தை துவரைக்கு இட்டால் பனியினால் ஏற்படும் சேதாரம் குறையும். எருக்களையை இரண்டு முறை நிலத்தில் இடுவதால் நிலத்தின் உப்புத்தன்மை மாறும் வெற்றிலைத் தோட்டத்தில், சுத்தமாகவும், எல்லா விழும் வெற்றிலை இலைகளை அகற்றினால் நோய் பரவுவது தடுக்கப்படும் வெங்காயத்தின் சாற்றை சாணத்துடன் கலந்து வெற்றிலை தோட்டத்தில் இடுவதால், நோய் தாக்குதல் குறையும்.
அறுவடை, கதிர் அடிப்பு மற்றும் சேமிப்பு
கிருத்திகை, சித்திரை, பூஜா, ஹஸ்டா, சுவாதி, ஆர்டா, உத்திரசதா, உத்திரபடரபடா, உத்திர பல்குனி, மூலம் மற்றும் சுவர்ண நட்சத்திரங்கள் அறுவடைக்கு உகந்ததாக பரிந்துரைக்கப்பட்டுள்ளது. அறுவடையானது செடிகளை தரையோடு வெட்டுவதாலும் கதிர்களை மட்டும் தனியாக அறுப்பதாகவும் நடந்தது. கதிர் அடிப்பானது கதிர் அடிக்கும் காலத்தில் நடக்கும். தூற்றுவதற்கு ‘சுபா’ என்னும் கருவி பயன்படுத்தப்பட்டது. சுத்தமான தானியங்கள் மட்டும் சேமிப்பு கலனில் சேமிக்கப்பட்டு மற்றவை எரிக்கப்பட்டது.
கத்தி மற்றும் கொடுவாள் போன்ற கருவிகள், தானியங்களின் கதிர்களை அறுக்க பயன்படுத்தப்பட்டது. கதிர் அடிக்க மனித ஆற்றல் அல்லது எருமை மாடுகள் பயன்படுத்தப்பட்டன. உளுந்து பயிரானது குச்சிக் கொண்டு அடித்து பிரிக்கப்பட்டது. பெண்களே, கதிர் அடிப்புக்கும் சுத்தம் செய்வதற்கும் ஈடுபடுத்தப்பட்டார்கள்.
அறுவடையானது 4, 9, 14 ஆம் நாட்களான தேய் பிறை நாட்களில் செய்யக்கூடாது.
தானியங்களை எப்போது இடபுறத்திலிருந்து வலப்புறமாக அளக்க வேண்டும். அதாவது இடப்புறத்தில் அளந்தால் சந்தோஷமும், மகசூலும் அதிகமாகும் எனவும் வலப்புறத்தில் அளந்தால் செலவு அதிகமாகும் எனவும் கருதப்பட்டது. 3, 5 கிலோ நெல் பிடிக்கக்கூடிய அதக்கா எனக்கூடிய மரக்காலத்தில் அளக்கப்பட்டது. என ‘பரஷரா’ சொல்கிறார். கரையான், எலி மற்றும் இதர பூச்சிகளுக்கு பாதுகாப்பாக விதைகள், தானியங்கள் சேமிக்கப்பட்டது. மீனம் லக்னம், தானியங்கள் சேமிக்க நன்கு ஏற்ற நாளாக கருதப்பட்டது. ஹஸ்பா, சுவர்ணா, தனிஷ்தா, ‘சடபிசிடா’, பூஜா, பரணி, உத்திரசாதா, உத்திரபரபடா, உத்திரபல்குனி, மூலம் மற்றும் மகா நட்சத்திரங்களும் சேமிக்க உகந்த நாட்களாகும். திங்கள், வியாழன் சனி நாட்களில் சேமிக்கக்கூடாது.
நம்முடைய மூதாதையர்கள், களைகளினால் மகசூல் குறையும் என நன்கு அறிந்திருந்தனர். ‘பாஷரா’ என்பவர் நெல்லுக்கு புது முறைகளை எடுப்பு தேவைப்படுகிறது என்கிறார். சங்க காலத்து நூல்கள், களையெடுப்பு ஓரு முக்கியமான செயல் என்கிறார். ‘பரஷா’ விதைகளை களையில்லா விதைகளாக தேர்வு செய்ய வேண்டும் என்பது பரிந்துரைக்கின்றார்.
ஊட்டச்சத்து மேலாண்மை:
வேத காலத்து பிராமிணர்கள், பசுவின் ஐந்து பொருட்களான பால், தயிர், நெய், கோமியம், சாணம் இவற்றை பயிர் மீது தெளித்தல் (பஞ்சகாவ்யா) அல்லது சுத்தமான நீரை நிலத்தின் மீது தெளித்தல் (வளி மண்டலத்தை சுத்தப்படுத்துவதற்காகவே) போன்ற துறைகளை பற்றி காசியப்பா கூறியுள்ளார்.
நீர் மேலாண்மை:
ஆறு, பெரிய ஏரி, ஆறுகளினால் நிரப்பப்படும் தொட்டி, மலை நீரோடைகளிலிருந்து நீர் சேகரிக்கும் கால்வாய் மூலம் கால்வாய் வழியாக பாசனத்திற்கு நீர் பெறலாம் என காசியப்பா கூறியுள்ளார். மேலும் கிணறு வெட்டி, நீரை பாசனத்திற்கு பெற்றனர். கிணறு வெட்ட ஏற்ற நேரம் மழை காலம் முடிந்த பின்பே நிலத்தடி நீர் இருப்பை, மரம் அங்கு நன்கு வளர்ந்திருப்பதைக் கொண்டு அறியலாம் என்றார். கிணற்றிலிருந்து நீர் இறைக்க ஈட்டி இயந்திரம் எனப்படும் கருவி கொண்டு, மாடு, யானை மற்றும் மனித ஆற்றலின் உதவியுடன் செய்ய முடியும் என்றார். மழைநீர் சேகரிப்பு பற்றியும் கூறியுள்ளார்.
வளர்ச்சி ஊக்கிகள்
பனி, காற்று மற்றும அதிக சூரிய ஒளி இவற்றால் மரங்களின் நோய் தாக்குதல் ஏற்படுவதாக வராகமிகிரர் கூறியுள்ளார். அந்த பாதித்த பகுதியில் ‘ விடங்கா’, நெய் மற்றும் வண்டல் மண் கொண்டு பசையாக்கி, பூசலாம்.
மரங்களில் பிஞ்சுக்காய்கள் உதிர்ந்தால், கொள்ளு, உளுந்து, பாசி பயிறு, எள் மற்றும் பார்லி முதலியவற்றை பாலுடன் கொதிக்க வைத்து, அது ஆறியவுடன், மரத்திற்கு நீருடன் கலந்து பாய்ச்சலாம். அதன்பின், மரமானது அதிகமாக பூக்கவும் காய்க்கவும் செய்யும். தூளாக்கப்பட்ட வெள்ளாட்டு எரு மற்றும் செம்பறியாட்டு எரு, எள் தூள் கோதுமை துகள்கள், மாட்டுக்கறி இவற்றை நீரில் கலந்து ஏழு இரவு வைத்திருந்து பின் தெளித்தால், மரங்கள், கொடிகள், குத்துச்செடிகளில் பூப்பதும் காய்ப்பதும் அதிகமாகும்.
எள், பசு சாணம், பார்லி மாவு, மீன் மற்றும் நீர் இவற்றை சரியான அளவு கலந்து, நல்ல உரமாக பயன்படுத்தலாம் வராகமிகிரர் கூற்றுப்படி, எள்ளை விதைத்து, பூக்கும் பருவத்தில் மண்ணில் மடக்கி உழுதால், மண் வளம் பெறும்.
பசுஞ்சாணம், எருமை சாணம், வெள்ளாட்டு எரு, செம்மறியாட்டு எரு, வெண்ணெய், எள், தேன், கொள்ளு, உளுந்து, பச்சை பயிறு, பார்லி சில செடிகளின் வேர்கள், சாம்பல், அழுகிய கறி,மாட்டுக் கறி, மற்றும் பன்றி எலும்புடைய ஊளைச்சதை போன்றவைகள் நல்ல உரமாக பயன்படுத்தலாம்.
பூச்சி மற்றும் நோய் மேலாண்மை:
விதைகளை விதைப்பதற்கு முன்பு, பால், நெய் மற்றும் சாணி இவற்றில் நேர்த்தி / கலந்து பின் விலங்குகளின் கறி அல்லது மஞ்சள் தூள் கொண்டு புகை மூட்டம் காட்டினால் நல்லது என வராகமிகிரார் கூறுகிறார். மேலும் விதை மீது தானியங்கள், பயறு வகைகள், எள், கறி கலவையை தெளித்தால் நல்லது என்கிறார்.
தானியங்களை சேமிக்கும் போது, வரும் பூச்சித் தொல்லையை தடுக்க வேப்பிலை போன்ற தாவரப்பூச்சிக் கொல்லி பண்புள்ளவைகைளப் பயன்படுத்தலாம். அதுபோல் விதைகளை சாம்பல் கொண்டு நேர்த்தி செய்து சேமித்தால், பூச்சி சேதாரம் தடுக்கப்படும். பழங்காலத்திலிருந்தே துவரை நன்கு காயவைத்து, ஈரத்தை குறைத்து சேமிக்கும் பழக்கம் இருந்து வந்தது. சில பூச்சி மற்றும் பூஞ்சாணங்களின் சேதாரத்திலிருந்து வெட்டப்பட்ட நடவுக்குச்சிகளை காக்க சாணி, பூண்டு பைன் எண்ணெய் போன்றவற்றை பயன்படுத்தலாம். ரோமன் எழுத்தாளர் ‘பல்லடியஸ்’ (1973) ல் புழுக்களை பூண்டை எரித்து விரட்டமுடியும் என்று கூறியுள்ளார். பழங்கால நூல்களில் மாதுளையில் விரிசல் ஏற்படுவதை தடுக்க ‘ரெசின்’ பசையை வேர்களுக்கு இடலாம் என பரிந்துரைத்துள்ளது.
ஆப்பிள் மரத்தில் பூச்சி நோய் மற்றும் விலங்குகளினால் ஏற்படும் சேதாரத்தை தடுக்க, செம்மறியாடு, பன்றி கழுதை மற்றும் மனித கழிவுகளை இடலாம்.
வெள்ளை கடுகு, கரு மிளகு, பெருங்காயம், விடங்கா, இஞ்சி, துவரை, பில்லாடா மாவு, எருமை கறி, கொம்பு இரத்த கழிவு நீர் கொண்டு புகை மூட்டம் காட்டினால், மரங்களை சேதப்படுத்தும் பூச்சிகள் நீங்கும். கொடி வகைகளில் பூச்சிகளைக் கட்டுப்படுத்த எண்ணெய் பிண்ணாக்குகளை நீரில் கலந்து தெளிக்கலாம். இலை உண்ணும் பூச்சிகளை கட்டுப்படுத்த, பசுமாட்டு எரு சாம்பல், செங்கல் சூளை துளை இடலாம்.
மரங்களுக்கு, சில நாட்கள், குளிர்ந்த நீர் கொண்டு நீர் பாசனம் செய்தால், வேர் மற்றும் கிளைகளில் உள்ள பூச்சிகளை நீக்கலாம். பூச்சிகளினால் ஏற்பட்ட காயத்தை குணப்படுத்த பாலுடன் விடங்கா, எள், கோமியம், நெல், கடுகு கலந்த கலவையை தெளிக்கலாம்.
தேன், கடுகு மற்றும் லிக்ாரைஸ் முதலியன நுண்ணுயிர் எதிர்ப்பு தன்மையுள்ளவை. சாணம், கோமியத்துடன் கலந்தால் காயங்களை குணப்படுத்தும் தன்மையை பெறுகிறது. சாணமானது, உயிரியல் கட்டுப்பாடு காரணியாகவும் செயல்படுகிறது. பாலானது நல்ல பசைப்பொருளாகவும், பூஞ்சாணக் கட்டப்பாட்டு உயிரிபொருளாகவும் செயல்படும் தன்மையுள்ளது. இந்திய விவசாயிகள் சாணத்தை பல்வேறு வழிகளில் தொடர்ந்து பயன்படுத்தி வருகிறார்கள். ஆனால் வேளாண் விஞ்ஞானிகள் அதை உரமாக பயன்படுத்துவதை தவிர மற்றவற்றை தவிர்த்து விடுகிறார்கள்.
கடுகு கரைசல் அல்லது பசை, பூஞ்சாணம், சிலந்தி நூற்புழு மற்றும் பூச்சிகளுக்கு எதிராக செயல்படும் தன்மை உடையது. வெற்றிலைச்சுற்றி கடுகை முளைக்க வைத்தால், அதிலிருந்து ஏற்படும் வாயு, பூஞ்சாணத்திற்கு எதிர்ப்பாக இருக்கும். கால்நடை கழிவுகளை உரமாக, அதிகம் பயன்படுத்தலாம். கால்நடைகளின் சாணத்தை துவரைக்கு இட்டால் பனியினால் ஏற்படும் சேதாரம் குறையும். எருக்களையை இரண்டு முறை நிலத்தில் இடுவதால் நிலத்தின் உப்புத்தன்மை மாறும் வெற்றிலைத் தோட்டத்தில், சுத்தமாகவும், எல்லா விழும் வெற்றிலை இலைகளை அகற்றினால் நோய் பரவுவது தடுக்கப்படும் வெங்காயத்தின் சாற்றை சாணத்துடன் கலந்து வெற்றிலை தோட்டத்தில் இடுவதால், நோய் தாக்குதல் குறையும்.
அறுவடை, கதிர் அடிப்பு மற்றும் சேமிப்பு
கிருத்திகை, சித்திரை, பூஜா, ஹஸ்டா, சுவாதி, ஆர்டா, உத்திரசதா, உத்திரபடரபடா, உத்திர பல்குனி, மூலம் மற்றும் சுவர்ண நட்சத்திரங்கள் அறுவடைக்கு உகந்ததாக பரிந்துரைக்கப்பட்டுள்ளது. அறுவடையானது செடிகளை தரையோடு வெட்டுவதாலும் கதிர்களை மட்டும் தனியாக அறுப்பதாகவும் நடந்தது. கதிர் அடிப்பானது கதிர் அடிக்கும் காலத்தில் நடக்கும். தூற்றுவதற்கு ‘சுபா’ என்னும் கருவி பயன்படுத்தப்பட்டது. சுத்தமான தானியங்கள் மட்டும் சேமிப்பு கலனில் சேமிக்கப்பட்டு மற்றவை எரிக்கப்பட்டது.
கத்தி மற்றும் கொடுவாள் போன்ற கருவிகள், தானியங்களின் கதிர்களை அறுக்க பயன்படுத்தப்பட்டது. கதிர் அடிக்க மனித ஆற்றல் அல்லது எருமை மாடுகள் பயன்படுத்தப்பட்டன. உளுந்து பயிரானது குச்சிக் கொண்டு அடித்து பிரிக்கப்பட்டது. பெண்களே, கதிர் அடிப்புக்கும் சுத்தம் செய்வதற்கும் ஈடுபடுத்தப்பட்டார்கள்.
அறுவடையானது 4, 9, 14 ஆம் நாட்களான தேய் பிறை நாட்களில் செய்யக்கூடாது.
தானியங்களை எப்போது இடபுறத்திலிருந்து வலப்புறமாக அளக்க வேண்டும். அதாவது இடப்புறத்தில் அளந்தால் சந்தோஷமும், மகசூலும் அதிகமாகும் எனவும் வலப்புறத்தில் அளந்தால் செலவு அதிகமாகும் எனவும் கருதப்பட்டது. 3, 5 கிலோ நெல் பிடிக்கக்கூடிய அதக்கா எனக்கூடிய மரக்காலத்தில் அளக்கப்பட்டது. என ‘பரஷரா’ சொல்கிறார். கரையான், எலி மற்றும் இதர பூச்சிகளுக்கு பாதுகாப்பாக விதைகள், தானியங்கள் சேமிக்கப்பட்டது. மீனம் லக்னம், தானியங்கள் சேமிக்க நன்கு ஏற்ற நாளாக கருதப்பட்டது. ஹஸ்பா, சுவர்ணா, தனிஷ்தா, ‘சடபிசிடா’, பூஜா, பரணி, உத்திரசாதா, உத்திரபரபடா, உத்திரபல்குனி, மூலம் மற்றும் மகா நட்சத்திரங்களும் சேமிக்க உகந்த நாட்களாகும். திங்கள், வியாழன் சனி நாட்களில் சேமிக்கக்கூடாது.
அறுவடைக்கு பின்சார் பூச்சி மேலாண்மை
மக்காச்சோளம், நெல் போன்றவைகளை பெரும்பாலான விவசாயிகள் தாங்களாகவே செய்தனர். வேப்பிலை, உப்பு, சாம்பல், சூடம் போன்றவற்றை தனியாகவோ அல்லது பூச்சிக் கலவையாகவோ தாக்குதல் வராமலிருக்க பயன்படுத்தினர். மண்ணெண்ணெய் + சாம்பலுடன் வெங்காயம் கலந்து விதைகளை சேமிப்பது பலராலும் செய்யப்பட்டது. எலியை கட்டுப்படுத்த, நாய் மற்றும் பூனை எலி பிடிக்கவும், சாம்பல், கண்ணாடி துண்டு, முடி போன்றவற்றை வலையில் இட்டு, பூசுவதும் மலைவாழ் மக்கள் மற்றும் இதர மக்களாலும் பின்பற்றப்பட்டது.
பயிர் சாகுபடி முறை:
இந்தியாவில், ஒரு இடத்திலிருந்து மாற்றி மறு இடத்திற்கு விவசாயம் செய்யும் முறையில் கலப்பு பயிர் முறையை நிரந்தரமாக செய்யப்பட்டது. தற்போதய சூழ்நிலையில்,உலக உணவு உற்பத்தியை பெருக்குவதே. அதற்கு அறிஞர்களின் அறிவுரையும் கலப்பு விவசாயமே. அதாவது 8-35 பயிர்களை 2-2.5 ஹெக்டர் நிலத்தில் ஒரே சமயத்தில் விதைத்து, தொடர்ச்சியாக அறுவடை செய்யலாம். இதன் மூலம், சத்து குறைத்தல் தவிர்க்கப்படுகிறது. இருக்கின்ற வளங்கள், பயிர் கழிவு மறுசுழற்சி மூலம் பாதுகாக்கப்பட்டு,மண்ணும் வளம் பேணப்படுகிறது. ‘ஜபோ’ முறை சாகுபடியில் விவசாயம், வனவியல், கால்நடை, மீன் மற்றும் நீர் இருப்பை காத்தல் கால்நடை, மீன் மற்றும் நீர் இருப்பை காத்தல் செய்யப்படுகிறது. இம்முறை நாகலாந்து பின்பற்றப்படுகிறது. ‘ஜபோ’ என்றால், நிறுத்தப்பட்ட நீர் என பொருள்படுகிறது.
விலங்குகளின் எருவானது முக்கிய உரமாக பயன்படுத்தப்பட்டது. குளத்திலிருந்து, மழை இல்லாத பருவத்தில் வண்டலானது அள்ளப்பட்டு, நிலத்தில் இடப்படுகிறது. வண்டலா அடங்கி இருக்கி. விவசாயிகள், இலைகள் மற்றும் கிளைகளை நிலத்தில் இட்டு மட்க வைத்து விவசாயம் செய்கிறார்கள். அதனால், மணம் வளம் மற்றும் நலம் காக்கப்படுகிறது. பாரம்பரிய விவசாயம், நிலம், நீர் மற்றும் சத்துக்கள் அனைத்தையும் ஒருங்கிணைந்து பயன்படுத்தும் முறைக்கு நல்ல உதாரணம். இடம் மாறும் விவசாயம் முறையினால் மண் மற்றும் சத்து குறைபாடு/நீக்கம் ஏற்படுகிறது. ஆனால் ’ஜபோ’ விவசாயத்தில், இயற்கை வளங்கள் காக்கப்பட்டு, மண் அரிப்பு மிகவும் குறைவானதாகவும், சுற்றுச்சூழலுக்கு உகந்த நண்பனாகவும் அமைகிறது. எந்த ஒரு விவசாயியும், கால்நடைகளின் நிலத்தின் அக்கறை செலுத்தி, அவர்களின் நிலத்தை பார்வையிட்டு, பருவநிலை பற்றி தினசரி நிகழ்வுகளை அறிந்து செய்தால், எந்த ஒரு விவசாயமும் அவர்களுக்கு பரிசாக அறுவடையில் கிடைக்கும் இல்லையெனில் நிலம் சுவர்களை விட்டு போகும். அந்த கால விவசாயத்தில் வேளாண் பயிர்களுடன், காய்கறி தோட்டம், பூ சாகுபடி, மருந்து செடி, வாசனை பயிர்கள், பழங்கள் மற்றும் வன மரங்கள் அனைத்தும் இடம் பெற்றதோடு கால்நடை வளர்ப்பு நடைபெற்றது.
தன்னிறைவு விவசாயம்:
தற்சமயத்தில், மனிதன் மற்றும் விலங்குகளின் நலமும், இதர பயன்பாடுகளின் கருத்தில் கொண்டு, சுற்றுச் சூழலுக்கு உகந்த ஒருங்கிணைந்த பூச்சி மேலாண்மை முறையை நோக்கி முன்னேறியுள்ளோம். அதன்படி தாவரபூச்சிக்கொல்லிகள் மற்றும் இதர பாதுகாப்பான பொருள்களை பயன்படுத்திக் கொண்டு வருகிறோம். இந்த முறையானது நமது முன்னோர்களால் பயன்படுத்தப்பட்டு வந்துள்ளது. அவர்களின் அறிவும், அனுபவங்கள் வாழ்ந்த நல்ல சுற்றுச் சூழலும் நமக்கு அவர்களில் தீங்கில்லா விவசாய முறையை எடுத்துக் காட்டுகிறது.
தற்போதைய நவீன காலத்தில் இந்திய விவசாயத்தில் பழங்கால விவசாய அறிவை பயன்படுத்தி, தீங்கிலைக்காத, பாதுகாப்பான பூச்சிக்கொல்லிகளை உருவாக்கி பயன்படுத்துவதன்மூலம் பாதுகாப்பான மனித சமுதாயத்தை உருவாக்க முடியும்.
மக்காச்சோளம், நெல் போன்றவைகளை பெரும்பாலான விவசாயிகள் தாங்களாகவே செய்தனர். வேப்பிலை, உப்பு, சாம்பல், சூடம் போன்றவற்றை தனியாகவோ அல்லது பூச்சிக் கலவையாகவோ தாக்குதல் வராமலிருக்க பயன்படுத்தினர். மண்ணெண்ணெய் + சாம்பலுடன் வெங்காயம் கலந்து விதைகளை சேமிப்பது பலராலும் செய்யப்பட்டது. எலியை கட்டுப்படுத்த, நாய் மற்றும் பூனை எலி பிடிக்கவும், சாம்பல், கண்ணாடி துண்டு, முடி போன்றவற்றை வலையில் இட்டு, பூசுவதும் மலைவாழ் மக்கள் மற்றும் இதர மக்களாலும் பின்பற்றப்பட்டது.
பயிர் சாகுபடி முறை:
இந்தியாவில், ஒரு இடத்திலிருந்து மாற்றி மறு இடத்திற்கு விவசாயம் செய்யும் முறையில் கலப்பு பயிர் முறையை நிரந்தரமாக செய்யப்பட்டது. தற்போதய சூழ்நிலையில்,உலக உணவு உற்பத்தியை பெருக்குவதே. அதற்கு அறிஞர்களின் அறிவுரையும் கலப்பு விவசாயமே. அதாவது 8-35 பயிர்களை 2-2.5 ஹெக்டர் நிலத்தில் ஒரே சமயத்தில் விதைத்து, தொடர்ச்சியாக அறுவடை செய்யலாம். இதன் மூலம், சத்து குறைத்தல் தவிர்க்கப்படுகிறது. இருக்கின்ற வளங்கள், பயிர் கழிவு மறுசுழற்சி மூலம் பாதுகாக்கப்பட்டு,மண்ணும் வளம் பேணப்படுகிறது. ‘ஜபோ’ முறை சாகுபடியில் விவசாயம், வனவியல், கால்நடை, மீன் மற்றும் நீர் இருப்பை காத்தல் கால்நடை, மீன் மற்றும் நீர் இருப்பை காத்தல் செய்யப்படுகிறது. இம்முறை நாகலாந்து பின்பற்றப்படுகிறது. ‘ஜபோ’ என்றால், நிறுத்தப்பட்ட நீர் என பொருள்படுகிறது.
விலங்குகளின் எருவானது முக்கிய உரமாக பயன்படுத்தப்பட்டது. குளத்திலிருந்து, மழை இல்லாத பருவத்தில் வண்டலானது அள்ளப்பட்டு, நிலத்தில் இடப்படுகிறது. வண்டலா அடங்கி இருக்கி. விவசாயிகள், இலைகள் மற்றும் கிளைகளை நிலத்தில் இட்டு மட்க வைத்து விவசாயம் செய்கிறார்கள். அதனால், மணம் வளம் மற்றும் நலம் காக்கப்படுகிறது. பாரம்பரிய விவசாயம், நிலம், நீர் மற்றும் சத்துக்கள் அனைத்தையும் ஒருங்கிணைந்து பயன்படுத்தும் முறைக்கு நல்ல உதாரணம். இடம் மாறும் விவசாயம் முறையினால் மண் மற்றும் சத்து குறைபாடு/நீக்கம் ஏற்படுகிறது. ஆனால் ’ஜபோ’ விவசாயத்தில், இயற்கை வளங்கள் காக்கப்பட்டு, மண் அரிப்பு மிகவும் குறைவானதாகவும், சுற்றுச்சூழலுக்கு உகந்த நண்பனாகவும் அமைகிறது. எந்த ஒரு விவசாயியும், கால்நடைகளின் நிலத்தின் அக்கறை செலுத்தி, அவர்களின் நிலத்தை பார்வையிட்டு, பருவநிலை பற்றி தினசரி நிகழ்வுகளை அறிந்து செய்தால், எந்த ஒரு விவசாயமும் அவர்களுக்கு பரிசாக அறுவடையில் கிடைக்கும் இல்லையெனில் நிலம் சுவர்களை விட்டு போகும். அந்த கால விவசாயத்தில் வேளாண் பயிர்களுடன், காய்கறி தோட்டம், பூ சாகுபடி, மருந்து செடி, வாசனை பயிர்கள், பழங்கள் மற்றும் வன மரங்கள் அனைத்தும் இடம் பெற்றதோடு கால்நடை வளர்ப்பு நடைபெற்றது.
தன்னிறைவு விவசாயம்:
தற்சமயத்தில், மனிதன் மற்றும் விலங்குகளின் நலமும், இதர பயன்பாடுகளின் கருத்தில் கொண்டு, சுற்றுச் சூழலுக்கு உகந்த ஒருங்கிணைந்த பூச்சி மேலாண்மை முறையை நோக்கி முன்னேறியுள்ளோம். அதன்படி தாவரபூச்சிக்கொல்லிகள் மற்றும் இதர பாதுகாப்பான பொருள்களை பயன்படுத்திக் கொண்டு வருகிறோம். இந்த முறையானது நமது முன்னோர்களால் பயன்படுத்தப்பட்டு வந்துள்ளது. அவர்களின் அறிவும், அனுபவங்கள் வாழ்ந்த நல்ல சுற்றுச் சூழலும் நமக்கு அவர்களில் தீங்கில்லா விவசாய முறையை எடுத்துக் காட்டுகிறது.
தற்போதைய நவீன காலத்தில் இந்திய விவசாயத்தில் பழங்கால விவசாய அறிவை பயன்படுத்தி, தீங்கிலைக்காத, பாதுகாப்பான பூச்சிக்கொல்லிகளை உருவாக்கி பயன்படுத்துவதன்மூலம் பாதுகாப்பான மனித சமுதாயத்தை உருவாக்க முடியும்.
பஞ்சாங்கம்
என்பது இந்துக்களின் சோதிட காலண்டர், இந்தியர்களின் பழங்கால வானியியலை அடிப்படையாகக் கொண்டு, முக்கிய சோதிடத் தகவல்களை அட்டவணை வடிவத்தில் பஞ்சாங்கத்தில் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.
இந்தியாவில் பஞ்சாங்கமானது, படித்த ஆசிரியர்கள், சமூகத்தினர், கல்வியாளர் மற்றும் பல்கலைக்கழகத்தினரால் வெளியிடப்படுகிறது. அவைகள் பல்வேறுபட்டவர்களால் வெளியிடப்பட்டாலும், ஒரு சில சிறிய வேறுபாடுகளே காணப்படும். அவைகள் அனைத்தும், சூரிய கிராணம், வானிலை தகவல் போன்றவற்றை முன்கூட்டியே வெளியிடுகிறது. நட்சத்திரங்கள் மற்றும் கோள்களின் நிலையை வைத்து, அதனால் மனிதர்கள் மற்றும் செயல்பாடுகளில் எவ்வகை மாற்றங்களை ஏற்படுத்துகிறது என்பதை அறியவும். விவசாயிகளுக்கு விதைப்பு முதல் அறுவடை வரையான செயல்களும் உதவவும் பஞ்சாங்கம் பயன்படுகிறது.
பஞ்சாங்கத்தின் தோற்றமானது பாபிலோனியர்களின் சோதிடத்திலேயே ஆரம்பமாகியது எனலாம்.
இந்தியாவில் பஞ்சாங்கமானது, படித்த ஆசிரியர்கள், சமூகத்தினர், கல்வியாளர் மற்றும் பல்கலைக்கழகத்தினரால் வெளியிடப்படுகிறது. அவைகள் பல்வேறுபட்டவர்களால் வெளியிடப்பட்டாலும், ஒரு சில சிறிய வேறுபாடுகளே காணப்படும். அவைகள் அனைத்தும், சூரிய கிராணம், வானிலை தகவல் போன்றவற்றை முன்கூட்டியே வெளியிடுகிறது. நட்சத்திரங்கள் மற்றும் கோள்களின் நிலையை வைத்து, அதனால் மனிதர்கள் மற்றும் செயல்பாடுகளில் எவ்வகை மாற்றங்களை ஏற்படுத்துகிறது என்பதை அறியவும். விவசாயிகளுக்கு விதைப்பு முதல் அறுவடை வரையான செயல்களும் உதவவும் பஞ்சாங்கம் பயன்படுகிறது.
பஞ்சாங்கத்தின் தோற்றமானது பாபிலோனியர்களின் சோதிடத்திலேயே ஆரம்பமாகியது எனலாம்.
விவசாயி
பஞ்சாங்கம் என்பது, நெடுநாள் முன்னறிவிப்பான வானிலை அறிவிப்புடன் வீடு,
தோட்டம், சோதிடம், இயற்கை நிகழ்வுகள் மற்றும் சமையல்களைக் குறித்த
தகவல்களை வழங்குகிறது. விவசாயி பஞ்சாங்கம் என்றி நூலானது, அமெரிக்க
விவசாயிகளின் மத்தியில் மிகவும் பிரபலமானது, இது விவசாயிகளுக்கு , ஒவ்வொரு
நாள் நிகழ்வுகளான விவசாயம், காலநிலை, குடும்பம் மற்றும் சமூகம் சார்ந்த
நிகழ்வுகள் அனைத்திற்கும் ஆலோசனை வழங்குகிறது.
கிரிஷி பஞ்சாங்கம்
கிரிஷி பஞ்சாங்கம் அல்லது உழவு - பஞ்சாங்கமானது அடிப்படை சோதிட விவசாய ஆலோசனை புத்தகம் / காலண்டர் ஆண்டுதோறும் வெளியிடப்படும் நூலில், விவசாயம் மற்றும் அதைச்சார்ந்த செயல்களின் வேறுபட்ட செயல் குறித்து வழங்கும் அட்டவணை தொகுப்பே, இது, மண்டலம் வாரியாகவும், காலநிலை வாரியாகவும், பயிர் வாரியாகவும் தகவல்களை வழங்குகிறது. சோதிட காலநிலையை அறிந்து பயிர்களின் செய்யக்கூடிய முறைகளை அந்த நேரத்தில் செய்யலாம் அல்லது செய்யக்கூடாது என அறிவிக்கிறது. மேலும் மதம்சார்ந்த நிகழ்ச்சிகளின் விவரங்கள், விழாக்கள், ஆராய்ச்சிகள் மற்றும் சில சோதிடம் சாராத நிகழ்வுகள் குறித்தும் ஆராய்ச்சிகள் மற்றும் சில சோதிடம் சாராத நிகழ்வுகள் குறித்தும் விவசாயிகளுக்கும் விவசாய மேம்பாட்டாளர்களுக்கும பயனுள்ள தகவல்களை வழங்குகிறது. கிரிஷி பஞ்சாங்கமானது, முக்கியமாக விவசாயிகளின் விவசாய உபயோகத்திற்கான தகவல்களை முதன்மையாக வழங்குவதோடு, அடிப்படை தகவல்களான, ஆண்டு தின காலாண்டு, விடுமுறை நாட்கள், முக்கிய நாட்கள் வரும் ஆண்டுகளில் நடக்கும், விவசாயிகளும் உபயோகமான சில நிகழ்வுகள் குறித்தும் அளிக்கிறது. இதில் வழங்கும் நிகழ்வுகளினை இரண்டு வகையாக பிரித்து வழங்குகிறது. ஒவ்வொரு ஆண்டு மாறும் தகவல்கள்
எந்த ஆண்டிலும் மாறாத தகவல்கள்
ராஷ்டீரிய பஞ்சாங்கம்
ராஷ்டீரிய பஞ்சாங்கமானது 1879 சக ஆண்டிலிருந்து (1957 - 58), சோதிட நிலை மையத்திலிருந்து வெளியிடப்படுகிறது. இதன் முக்கிய நோக்கமானது, நாட்டின் பல்வேறு பகுதிகளால் வேறுபட்ட செயல்பாடுகள் கொண்ட காலண்டர் முறைகளை ஒழுங்குபடுத்துதலுடன், பஞ்சாங்க கணக்குகளை அறிவியல் ரீதியாக செய்ய ஊக்கப்படுத்துவதும் ஆகும். இது இந்திய மொழிகளான ஹிந்தி மற்றும் ஆங்கிலம் நீங்கலாக அசாமி, பெங்காலி, குஜராத்தி,கன்னடம்,மலையாளம், மராத்தி, ஒரியா, பஞ்சாபி, சமஸ்கிருதம், தமிழ், தெலுங்கு மற்றும் உருது மொழிகள் வெளியிடப்படுகிறது. இந்தியாவிலுள்ள 24 நிலையத்திலிருந்து சூரிய உதயம், சூரியன் மறைவு, சந்திரன் உதயம் மற்றும் சந்திரன் மறைவு, திதிகள், நட்சத்திரங்கள், யோகங்கள் மற்றும் சூரியன், சந்திரன் மற்றும் கோள்கிள்ன சுழற்சிகள் குறித்து, துல்லியமாக கணினி கொண்டும், அடிப்படை அறிவியல் விதிகளைக் கொண்டும் கணக்கிடப்படுகிறது. பயனாளிகளின் நலனுக்காக, முக்கிய தகவல்களின் கணக்கீட்டை விவரித்தும் வழங்குகிறது. ஜ¤லியன் நாள், காளி அகர்கனா, சந்திரனின் வயது, மற்றும் நிலைகள் குறித்து ஒவ்வொரு நாள்களுக்கும் மற்றும் முக்கிய விழாக்கள், ஆண்டுகள் குறித்து தகவல்களை அளிக்கிறது. இது ஒரு தரமான பஞ்சாங்க தகவல்கள் நாட்டிற்கு வழங்குவதோடு, காலண்டர் தகவல்களை வழங்கும் நூலாகும். இதன் வெளியீட்டு புத்தகங்களை, அரசின் பல்வேறு நிலையங்களில் பெறலாம்.
தமிழ் பஞ்சாங்கம்
தமிழ் பஞ்சாங்கம் என்பது அறிவியல் ரீதியான இந்து
காலண்டர். இது பழைய வேத கால சோதிட கலையாக கணக்கிடப்பட்டு, அது நல்ல
நாட்கள், நேரம் அறிய உதவியது. தமிழ் பஞ்சாங்கம் ‘பஞ்ச்’ மற்றும் ‘ஆங்’
என்ற வார்த்தைகளிலிருந்து
தோன்றியது. கோள்கள் மற்றும் கடவுளை ஏழு நாட்கள் கொண்ட நான்கு வாரங்களாக
அறியப்பட்டது. அதனால், இது ஐந்து வகைகளான - வாரம் அல்லது சூரிய நாள்,
திதி/சந்திர நாள், நட்சத்திரா யோகம் மற்றும் கரண் உள்ளடக்கியது.
நட்சத்திரம்: கோள்களின் நிலையை
வைத்து நட்சத்திரம் கணக்கிடப்படுகிறது. சந்திரனின் பாதையில் 27/28
நட்சத்திரங்கள் நிலையான வரிசையில் வருகிறது. ஒவ்வொரு நட்சத்திரமும் 4
பாதங்களாக பிரிக்கப்பட்டுள்ளது. 9 தொடர்ச்சியான நட்சத்திர பாதங்கள் ஒரு
இராசியின் கீழ் வருகிறது. இது புதிய முறைகளை விட, மிகவும் துல்லியமாக செயல்முறைக்கு ஏற்ற பயணம், அன்பு/உறவு, விருந்து, இடமாற்றம், நேர்காணல், தொழிலுக்கு செய்யக்கூடிய நல்ல நாட்கள் நேரத்தை அறிய உதவுகிறது. அமிர்தம், சித்தம் மற்றும் சுபம் என்ற அழைக்கப்படும் நேரங்களில் எந்த வேலையை புதியதாகத் தொடங்க வேண்டும். தமிழ் பஞ்சாங்கம் எப்போது, கடவுள் மற்றும் மதம் சார்ந்து வாழ்க்கை கொண்டு செல்வதை விவரிக்கிறது. இந்திய சோதிடர்கள், ஒரு மனிதனுக்கு நடக்கும் நல்லது கெட்டது நிகழ்ச்சிகளை சிறிய கணிதமும் மூலம் கோள்களின் நிலை அறிந்து கணிக்கின்றனர். பொது மனிதன், சோதிடர் அளவில் தமிழ் பஞ்சாங்கத்தை புரிந்துக் கொள்ள தேவையில்லை ஆனால் வாழ்க்கை நல்லபடி நடத்திச் செல்ல, ‘பலிடா’ - வை கணக்கிட அளித்து இருக்க வேண்டும். ‘பலிடா’ வை அறிந்து கொள்ள உதவபவையே ஐந்து உடல்களே இவை.பஞ்சாங்கத்தின் ஐந்து உடல்களான, திதி, நட்சத்திரம், யோகம், கரணம் மற்றும் வாரங்கள் ஆகும். திதி : வெளிச்ச பாதியில் 15 ஆவது நாள் பூர்ணிமா, பெளர்ணிமா அல்லது பெளர்ணம்சாசி என்றழைக்கப்படுகிறது. இருண்ட பாதியில் 15 ஆவது நாள் அமாவாசை என்றழைக்கப்படுகிறது.‘கோகு’ என்பதில் நிலா இராது ‘சினிவாலி’ என்பதில் நிலா பாதி இராது. இது பொதுவாக தேய்பிறை என்றழைக்கப்படுகிறது. 4,9 மற்றும 14 ஆம் நாள் ‘ரிக்டா’ என்றழைக்கப்படுகிறது. இந்த நாள்களில் எந்த புதிய வேலையும் தொடங்கக்கூடாது. வாரம்: ஏழு முக்கிய கோள்களை கொண்டு, வாரத்தின் நாட்களாக்கப்பட்டது. அதாவது சூரியன், பூமி, வியாழன், புதன், செவ்வாய், வெள்ளி மற்றும் சனி, என்ற கோள்களின் பெயருடன் விவரிக்கப்படுகிறது. மேலும் பொதுவான, அந்தந்த கோள்களின் தன்மையைப் பொறுத்து அந்த வாரங்கள் அமைவதாக நம்பப்படுகிறது. ராசி: சூரியனின் வளிமண்டலத்தின் 12 கற்பனை பாதைகளைக் கொண்டு 12 இராசிகளாக அறியப்படுகிறது. அதை மேஷம், சிம்மம் போன்ற 12 சூரியனானது ஒரு இராசியை ஒரு இராசியைக் கடக்க சுமாராக ஒரு மாதத்தை எடுத்துக் கொள்கிறது. இந்துக்களின் கணக்குப்படி, 365 1/4 நாட்கள் பூமியானது சூரியனை வலம் வர எடுத்துக் கொள்கிறது. மேலும் சூரிய காலண்டரை தொடர்புபடுத்தி பார்க்கும் போது, சந்திரனானது ஒரு ஆண்டில் 7 நாட்கள் பூமியைச் சுற்றிவருகிறது. தமிழ் பஞ்சாங்கத்தில், சந்திர காலண்டரை அடிப்படையாகக் கொண்டு, ஒரு ஆண்டில் 12 மாதங்கள், ‘ஆயான்’ நிலைக்கு வருகிறது. அல்லது சூரிய கணக்கீட்டின்படி, ஒரு மாதம் மூன்று ஆண்டு ஒரு முறை அதிகமாக வருகிறது. இரண்டு அடுத்தடுத்து, சூரியன் உதிக்கும் நாட்களுக்கு இடைப்பட்ட சூரிய நாள் அல்லது டின் எனப்படுகிறது. மேலும் இரண்டு அடுத்தடுத்து சந்திரன் உதிக்கும் நாட்களுக்கு இடைப்பட்ட நேரத்தை சந்திர நாள் அல்லது திதி எனப்படுகிறது. ‘சுகலாபாக்சா’ - என்றழைக்கப்படும் முதல் பாதி 15 நாட்களான பெளர்ணமியையும், ‘கிருஷ்ணபாக்சா’ என்று முதல் பாதி 15 நாட்களான இருண்ட நாட்களான அமாவாசையையும் கருதப்படுகிறது. விவசாய பஞ்சாங்கம்: விவசாய பஞ்சாங்கமானது, ஆசார்யா என்.ஜி.ரங்கா விவசாய பல்கழைக்கழகத்தினால், தெலுங்கு மொழியில் தயாரிக்கப்பட்டு, ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஆந்திர மாநிலத்தின் முதல்வரால், தெலுங்கு ஆண்டு பிறப்பில் வெளியிடப்படுகிறது. இதில், விவசாய பயிர்கள், மானாவாரி விவசாயம், நீர், மண், நீர் மற்றும் மண் ஆய்வு முறைகள், ‘பிளாஷ்டிக்’ விவசாய பயன்பாடுகள், புதிய விவசாய கருவிகள், உலக வணிக அமைப்பின் விவசாய நிலை, உயிரியல் முறை பூச்சிக் கட்டுப்பாடு, பட்டுப்புழு வளர்ப்பு, தேனி வளர்ப்பு, மண்புழு உரம், மண் திறம்படுத்துதல், கரையான் மற்றும் அதை கட்டுப்படுத்துதல், காலநிலை கொண்டு விவசாய ஆலோசனை முறை, பூச்சிக்கொல்லிகள், பூஞ்சாணக்கொல்லிகள் மற்றும் உரங்களின் செயல்பாடுகள், கால்நடை வளர்ப்பு, கோழி வளர்ப்பு, ஆடு வளர்ப்பு, முயல் வளர்ப்பு, மீன் மற்றும் இறால் வளர்ப்பு, கால்நடை தீவனப்பயிர்கள் மற்றும் உணவு மற்றும் ஊட்டச்சத்து குறித்த மனையியல் தகவல்கள், குழந்தை கல்வி, குறைந்த விலையான ஆற்றல் சேமிப்பு முறைகள், இயற்கை சாயங்கள், நுண்ணீர்ப் பாசனம், துணிகளில் உள்ள கறைகளை நீக்குதல் போன்றவைகள் குறித்து அனைத்து தகவல்களையும் வழங்குகிறது. ஒவ்வொரு ஆண்டும், விவசாயம் மற்றும் அதை சார்ந்த துறைகளில் புதிய மேம்பாட்டுகளினை திருத்தி வெளியிடுகிறது. இதில் முக்கியமாக, விவசாயம் மற்றும் அதை சார்ந்த துறைகளின் தொழில்நுட்பங்களை அறிவியல் ரீதியாக முழுவதுமாக வழங்குகிறது.
ஆராய்ச்சிகள்/ஆய்வுகள்
வேளாண் வானிலையியல் துறை
இயற்கையில் நடக்கும் நிகழ்ச்சிகளை
கொண்டு, ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இருந்தே, ஞானிகளால் பாரம்பரிய
தொழில்நுட்ப அறிவுடன் வழங்குவதே பஞ்சாங்கம். இந்த அறிவானது, அனுபவத்தை
அடிப்படையாகக் கொண்டு, அதை வழி நடப்பவர்களுக்கு பொதுவாக்கப்பட்டு,
பரப்பப்பட்டது தற்சமயம் பஞ்சாங்கமானது, சோதிடர்களால் வடிவமைக்கப்படுகிறது.
பஞ்சாங்கம் என்ற வார்த்தையானது சமஸ்கிருத வார்த்தைகளான ‘பஞ்ச்’ (ஐந்து)
மற்றும் ‘ஆங்’ (உடல்) என்றதிலிருந்து உருவாக்கப்பட்டது. நாள் மற்றும்
மாதங்கள் காலண்டர் அடங்கியது பஞ்சாங்கம். பல்வேறு வகையான கோள்களின்
நிலைகளால், இயற்கை மாற்றங்கள் ஏற்பட்டு, அவை, மனித செயல்களில் மாறுதல்களை
உருவாக்குகிறது.
அதன் அடிப்படையில், வாரந்திர அடிப்டையில் மழையளவு அளவானது கணக்கிடப்பட்டது. ஆண்டு வாரியாகவும், மாத வாரியாகவும் மழையளவு கணக்கிடப்பட்டது. வசந்தகாலம் 33.77% கோடைக்காலம் 21.6% மழைக்காலம் 57.33% என அறியப்பட்டது. பஞ்சாங்கத்தைக் கொண்டு மழையளவு கணக்கிடுதல் எப்போதும் அளவு உயர்ந்ததாகவே அமைந்துள்ளது. அதன்படி, மேம்பாட்டு பணிகளுக்கு, பஞ்சாங்கத்தின் உபயோகம் அதிகமாகவே உள்ளது. தமிழ்நாட்டு வேளாண் பல்கலைக்கழகம்: விவசாயிகள் காலநிலை பற்றிய பராம்பரிய அறிவு மற்றும் நம்பிக்கைகள், எப்போதும் மிகவும் சரியானதாகவே வானிலை முன்னறிவிப்பில் உள்ளது. பஞ்சாங்கம் ஒரு மதிப்பு மிக்க, வானிலை முன்னறிவிப்பு தகவல்களை தருகிறது. மேலும் அநேக விவசாயிகள் நம்பிக்கையும் வைத்துள்ளனர். பூமத்திய ரேகையிலிருந்து சூரியனின் இருப்பிடத்தையும் பூமியை சுற்றி வரும் சந்திரனின் நிலையை அடிப்படையாகக் கொண்டு, மேல்நோக்கு நாள், கீழ்நோக்கு நாள் என வகைப்படுத்தப்படுகிறது. அறிவியல் பூர்வமான, தொடர்புகளை மேல்நோக்கு நாள் மற்றும் கீழ்நோக்கு நாள் அனைத்திலும், அனைத்து மாதங்களிலும் மழையானது கிடைக்கப்பெற்றது ஆனால் பிப்பரவரி மற்றும் மார்ச் மாத மேல்நோக்கு நாள் மழை கிடைக்கவில்லை. மேலும் ஏப்ரல்,மே,ஜ¤ன் மற்றும் அக்டோபர் மாதங்களில் கீழ்நோக்கு நாளில் அதிக அளவு மழையும், அதே மாதங்களில் மேல்நோக்கு நாளில் குறைந்த அளவு மழையே கிடைக்கப்பெற்றது.
சந்திரன் - பயிர் சாகுபடி செயல்கள்
சந்திரன் - சூரியன் எதிர் எதிரான நிலையில்
பூமி, சந்திரன் மற்றும் சூரியன் இவை மூன்றும் 29.5 நாட்களுக்கு ஒரு முறை ஒரே நேர் கோட்டில் வரும். அதாவது சந்திரனும் சூரியன் ஒன்றுக்கொன்று எதிரான திசையில், பூமி நடுவிலும் வரும் அப்படிப்பட்ட நாட்களில், பயிரான சந்திரன் மற்றும் சூரியனின் பிடியிலேயே இருந்து, பூச்சி மற்றும் நோய் தாக்குதலுக்கு எதிர்ப்புத்திறனை பெறும். மேலும் அந்நாட்களில், விதைப்பு, நடவு, ஒட்டு கட்டுதல், பதியம் இடுதல், தெளிப்பு, உரம் இடுதல், அறுவடை செய்தல் மற்றும் கவாத்து வெட்டுதல் போன்றவைகளை செய்யலாம். சந்திரனின் நிலைகள் பெளர்ணமி இது 29.5 நாட்களுக்கு ஒரு முறை வரும். அந்த நாட்களில் சந்திரனானது, சூரியனிடமிருந்து பெற்ற ஒளியை முழுவதுமாக பிரகாசிக்கும். அச்சமயம் விதைப்பு - குளிர் காலத்தில் செய்ய விதை நன்கு முளைக்கும், தெளிப்பு - உரத்தெளிப்பு, பூச்சி மற்றும் பூஞ்சாணக் கொல்லி தெளிப்புகளை செய்யலாம். அமாவாசை: இது 29.5 நாட்களுக்கு ஒரு முறை வரும். அச்சமயம், நாம் சந்திரனை பார்க்க முடியாது. ஏனெனில் சந்திரனின் இருண்ட பகுதியே பூமியைநோக்கி இருக்கும். அந்த சமயத்தில் விதை விதைப்பு கோடைகாலத்தில் செய்தால் நல்ல முளைப்புத்திறனுடன் வலிப்பான வளர்ச்சி கிடைக்கும், நாற்று நடவுச்செய்தல், மண்ணில் தொழுஉரம், பிண்ணாக்கு மற்றும் மண்புழு உரம் இடுதல், கவாத்து செய்தல் மற்றும் வேர் பகுதியை (root cups) அறுவடை செய்யலாம். சந்திரன் வளர் பருவம் சந்திரனானது வானத்தில் உயரமான இடத்திலும் அதிக நேரமும் இருக்கும். உதயமாகும் சந்திரன் கிழக்கிலிருந்து நகர்ந்து வடகிழக்குமாக 13 - 14 நாட்கள் வரை இருக்கும் சமயமே சந்திரன் வளர்பிறைநாள். அச்சமயம் விதை விதைப்பு, தெளிப்பு (உரம், பூச்சி மற்றும் பூஞ்சாணக் கொல்லிகள்) அறுவடை செய்யலாம். சந்திரன் தேய் பருவம்: வானில் சந்திரனானது கீழாகவும், குறைந்த நேரத்திற்கு மட்டுமே தெரியும். அச்சமயம் சந்திரனானது வடகிழக்கு திசையிலிருந்து தென்கிழக்காக 13 - 14 நாட்கள் நகரும் அச்சமயம் நாற்று நடவு செய்தல், நடவு துண்டுகளை நடவு செய்தல், கவாத்து செய்தல், அறுவடை செய்தல் (பயன்தரும் வேர் செடிகள்) தொழு உரம் தயாரித்தல் மட்டும் இடுதல், தெளிப்பு, உரத்தெளிப்பு, உரம் தயாரிக்க கொம்புகளை புதைத்தல் போன்ற வேலைகளைச் செய்யலாம். முடிச்சு நாள் நிலநடுக்கோட்டு பகுதியில், சந்திரனானது, சூரியனின் பாதையை கடக்கும் போது எந்த விவசாய வேலையையும் செய்யக்கூடாது. அப்போஜி சந்திரன் பூமியைச் சுற்றி வரும் நீள்வட்ட பாதையில், பூமியிலிருந்து தொலைவில் இருக்கும்போது, அமாவாசை அன்று செய்யக்கூடிய எல்லா விவசாய வேலைகளையும் செய்யலாம். அச்சமயம் உருளைக் கிழங்கு நடவு செய்ய மிகவும் ஏற்றது. பொரிஜி பூமியைச் சுற்றி வரும் நீள் வட்ட பாதையில், சந்திரனானது, பூமிக்கு அருகில் வரும் அந்த நாள்களே அச்சமயம் பெளர்ணமி அன்று செய்யக்கூடிய வேலைகளை செய்யலாம். விதை/பழநாள் சந்திரனானது தன் சுற்றுப்பாதையில் ‘நெருப்பு’ போன்ற பொருட்களில் தாக்குதல் விளைவினால், பூமியின் மீது முழுவதுமாக தன் பெற்றதை பிரதிபலிக்கிறது. அச்சமயம் விதை மற்றும் பழம் உருவாக்கம் மற்றும் வளர்ச்சிக்கும் மிகவும் பயனுள்ளதாக அமைகிறது. மேலும் அந்த நாட்களில் விதை மற்றும் பழம் உற்பத்திக்கான விதைப்பு மற்றும் நடவுகளைச் செய்யலாம். வேர்நாள்: சந்திரனின் சுற்றுப்பாதையின் பூமியின் பாதிப்பு அதிகமாக நாட்களே இவை. இவை பூமியின் மீது முழுவதுமாக பிரதிபலிக்கிறது. இந்த நாட்கள், எந்த தாவரத்தின் வேர்பகுதி உருவாகவும் வளர்ச்சிக்கும் உதவுகிறது. எனவே அந்த நாள்கள் விதைப்பு மற்றும் நடவுக்களை வேர் பயனுள்ள தாவரங்களைச் செய்யலாம். பூநாள்: சந்திரனின் சுற்றுப்பாதையில் காற்று அல்லது ஒளியின் தாக்குதல் காணப்படும். அவை பூமியின் மேலே முழுவதுமாக பிரதிபலிக்கிறது. இவை, எந்த செடியின் பூ உருவாக்கம் மற்றும் வளர்ச்சிக்கு உதவுகிறது. அப்போது, பூ பயன்தரும் செடிகளை விதைப்பு அல்லது நடவுச் செய்யலாம். இலைநாள்: சந்திரனின் சுற்றுப்பாதையில் நீரின் தாக்குதல் காணப்பட்டு, அவை பூமியின் மேலே முழுவதுமாக பிரதிபலிக்கப்படுகிறது. அந்நாட்களில், இலைப்பகுதியான உருவாகவும் வளரவும் உதவுகிறது. எனவே, அந்த நாள்களில், இலை பயன்தரும் செடிகளை விதைப்போ அல்லது நடவோ செய்யலாம். சூரியனின் சுற்றுப்பாதை சூரியனின் சுற்றுப்பாதையில் குறிப்பிட்ட தாக்குதலினால், குறிப்பிட்ட பகுதிகள் செடிகளில் வளர உதவுகிறது. சரியான நேரத்தில் பயிரில் செய்யக்கூடியவை:
பாரம்பரிய தொழில்நுட்ப அறிவு
அறிவியல் மற்றும் பழங்காலத்திலிருந்து பின்பற்றப்படும் செயல்களை ஒருங்கிணைத்து அதை தொழில்நுட்பங்களாக உருவாக்கி, கிராமப்புற பெருகுடிமக்களின் அடிப்படைத்தேவை, கஷ்டங்களை நன்கு களைய அங்கு கிடைக்கும் பொருள்களை வைத்தே, ஏற்றுக்கொள்ள கூடிய பணம் அதிகம் செலவில்லாத, பயனளிக்கக்கூடியதாக வழங்குதல். பழங்கால செயல் வகைகள் செய்தி
செயல்கள் மற்றும் தொழில்நுட்பங்கள்
நம்பிக்கைகள்
சிறிய கருவிகள்
பொருள்கள்
உயிர் மூலங்கள்
கால்நடை
மனித மூலங்கள்
கல்வி
பயிர்ப்பாதுகாப்பு
கொண்டைக்கடலை
அவரை - மொச்சை
பருத்தியைத் தாக்கும் பூச்சிகளைக் கட்டுப்படுத்தும் வழிமுறைகள்
சுத்திகரித்தல் செய்வது என்பது
புகைமூட்டி செய்வதே. ஒரு அறையில் 4 வரிசை என்ற அளவில் 11 தட்டுக்களை
மணல் சலிக்கும் வலை மீது வைத்து செய்யவேண்டும். முதல் நாள் காலை 400C அளவு
1 மணி நேரம் வெப்பப்படுத்தி பின் 1 மணி நேரம் ஜன்னலைத் திறந்து
வைக்கவேண்டும். இரண்டாம் முறையாக 600C வெப்பநிலையில் 5 மணி நேரம்
சூடுபடுத்தி 2-3 மணி நேரம் சன்னலைத் திறந்து வைக்கவேண்டும். பின் மூன்றாம்
முறையாக இளஞ்சூடு 10 மணி நேரம் வைத்திருந்து இரண்டாம் நாள் மாலை வரை
தட்டுக்களை அப்படியே வைத்திருக்கவேண்டும். மொத்தமாக 30-36 மணி நேரம்
சுத்திகரிக்க ஆகும்.
எலுமிச்சைப் புல் (Lemon Grass)
யூகலிப்டஸ் : தைலமரம்
முள் முருங்கை
வேளாண் காடுகள்
மண் மற்றும் நீர் மேலாண்மை
பருவநிலை
பயிர் சாகுபடிக்கு செய்யும் வேலைகள்
விதை மற்றும் விதைப்பு
இயற்கை உரங்கள்
களை மேலாண்மை
பூச்சி மற்றும் நோய் மேலாண்மை
தானியக் கிடங்கு பூச்சிக் கட்டுப்பாடு
|
1 comment:
wow! Great message....
can you please provide more articles about tree cultivation...
thanks
babu
contactbabu@yahoo.com
Post a Comment